جلیل Jalilomidi@yahoo.com در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۱۲ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در نعت رسول اکرم و مدح عارف زرگر:
1- دهخدا گفت ار :نمکساری: ... 2- گفت لاتسال حبیبی :کان همه: ... 3- مالشی بایست ما را زان که : بربط : ...
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
مینا در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:
اگر به روشهای برابر خوانی و نسخ مرجع دیوانها توجه کنیم، نسخه غنی و قزوینی لزوما بهترین نسخه نیست دوستان-
---
پاسخ: ما نسخهٔ قزوینی-غنی را انتخاب نکردیم، در منبع مورد استفاده از این نسخه استفاده شده و متأسفانه امکان تغییر کل دیوان وجود ندارد. اما حاشیه‌های دوستان می‌تواند نقایص احتمالی این تصحیح را جبران کند.
مینا در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:
در نسخه نیساری هم ساعد ذکر شده- ترتیب ابیات نیز بسیار متفاوت است که انسجام و ارتباط معنایی ابیات را صد چندان میکند.
هاله در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۸:۲۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:
این شعر ، یکی از محکم ترین جواب ها به ناله ها و شکایتهای روزمره انسانهاست که تلنگری می زند به شعور انسان که " امروز را دریاب" و کمتر شکایت کن .
همیرضا در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۹:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵۰:
@ستاره سادات پیغمبری:
من زیبایی خاصی در این رسم‌الخط نمی‌بینم. این شیوه احتمالاً مربوط به رسم‌الخط چاپی قدیم است و از جمله رسوم بد همین شیوه چسباندن «به» به کلمات بعد آن است. متأسفانه این شیوه که در گنجور هم به وفور استفاده شده جستجوپذیری شعرها را کاهش می‌دهد.
ستاره سادات . پیغمبری در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵۰:
زیباست که در ساحت شعر بجای نگارش واژه است بنویسیم " ست "
بیت 4 : گیجست / جانست
بیت 5 : تنگست
رضا بی شتاب در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » عذر آوردن مرغان » حکایت مرگ ققنس:
با سلام
از روی نسخه ی دکتر محمد جواد مشکور
(ققنُس و درازی عمر و احوال او)
- چون ببرّد وقت مردن دل ز خویش
هیزم آرد گردِ خود(صد حُزمَه) بیش (حُزمه= پشته ی هیزم)
- پس بهر یک ثُقبه ای از جان پاک
نوحه ای دیگر بر آرد دردناک
- چون بهر یک ثُقبه همچون نوحه گر
نوحه ی دیگر کند نوعی دگر
- از نفیر او همه پرّندگان
وز خروش او همه درّندگان (تشدید روی «ر»)
-سوی او آیند چون نطّارگی (تشدید روی «ظ»
دل ببُرّند از جهان یکبارگی (تشدید روی «ر»)
- از غمش آن روز از خون جگر
پیش او بسیار میرَد جانور
-جمله از زاری او حیران شوند
بعضی از بی طاقتی بی جان شوند
- آتشی بیرون جهد از بال او
پس از آن آتش بگردد حال او
-مرغ و هیزم هر دو چون اخگر شوند
بعدِ اخگر نیز خاکستر شوند
-هیچکس را در جهان این اوفتاد
کو پس از مردن بزاید یا بزاد
پس از «گر چو ققنس عمر بسیارت دهند/هم بمیری هم بسی کارت دهند) این بیت از قلم افتاده است:
- ققنس سرگشته در سالی هزار
صد تنه بر خویشتن نالید زار
-سالها در ناله و در درد بود
بی ولد بی جفت فردِ فرد بود
-آخِرالامرش اجل چون داد داد
آمد و خاکسترش بر باد داد
-مرگ اگر چه بس درشت و ظالم است
گَردَنان را نرم کردن لازم است(گَردَنان= سرکشان)
---
پاسخ: با تشکر فراوان بابت زحمت نقل نسخهٔ بدل، جهت حفظ یکدستی کل مجموعه و سازگاری آن با منبع یکسان و جلوگیری از ایجاد ملغمه‌ای از چند نسخه، حاشیهٔ ارزشمند شما را به متن منتقل نکردیم.
حامد در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۲۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:
در موسم نیسان ز سما شد سوی دریا، در کسوت قطره
در بحر به شکل دُر شهوار برآمد ، در گوش نهان شد
گوش ماهی . (اِ مرکب ) صدف را می گویند و آن غلاف مروارید است .
---
پاسخ: با تشکر، مصرع جاافتاده اضافه شد.
ناشناس در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۲۲:۱۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:
اینطور که ف.ش اشعار خیام رو تفسیر میکنه من دارم کم کم به عرفان مولانا و حافظم شک میکنم!!! چون شاید اوناهم افکار خیام رو داشتن و یکی مثل ف.ش اشعارشونو اونجوری تفسیر کرده!!!
آرش در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۲۱:۵۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
م.ح، ف.ش و اون ناشناس با این طرز فکر پیچیده بهتره به تفسیر آیات و روایات دینی بپردازن تا به معنی کردن شعر خیام.
عبدالرضا فارسی در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۴:۳۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب دوم در احسان » بخش ۱۹ - حکایت حاتم طائی و صفت جوانمردی او:
توضیح این که: زنده یاد استاد خزائلی در بیت هفدهم به جای موبد مردم را آورده اند و مصرع چنین است " که ای بهره ور مردم نیک نام".
همچنین استاد در توضیح بیت "مرا نام باید در اقلیم فاش ... " فرموده اند: این بیت ناظر است به شعر حاتم طایی مال می آید و می رود و از مال تنها قصه ها و یادها به جای می ماند.
مهدی در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۰۲ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳:
بنظرم رسید مطصرع اول بیت دوم بشکل زیر مناسب تر باشد:
هر چند که از سوختنم باکی نیست.
---
پاسخ: با تشکر، صورت حاضر مشکلی ندارد.
رسته در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، شنبه ۲۰ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۷:۲۹ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲ - درس حال:
بیت اول
غلط: مرا درسی
درست: مراد رسی
بیت دوم
غلط: دادرسی
درست: داد رسی
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
ناشناس در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۲:۰۳ دربارهٔ رهی معیری » منظومه‌ها » سوگند:
بیت دوم ، مصراع دوم « من » ممن تایپ شده است . لطفأ اصلاح فرمائید . با سپاس از این همه زحمات ارزشمند
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
نیکی در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » تک‌بیتهای برگزیده » تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۱:
با درود
این شعر زیبای صائب در اینجا وجود ندارد:
افسوس که ایام شریف رمضان رفت
سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت
افسوس که سی‌پاره این ماه مبارک
از دست به یک‌باره چو اوراق خزان رفت
ماه رمضان حافظ این گله بعد از گرگ
فریاد که زود از سر این گله شبان رفت
شد زیر و زبر چون صف مژگان، صف طاعت
شیرازه جمعیت بیداردلان رفت
بی‌قراری ما چون نشود فاش به عالم
ماهی که شب قدر در او بود نهان رفت
با قامت چون تیر در این معرکه آمد
از بار گنه با قد مانند کمان رفت
برداشت زدوش همه کس بار گنه را
چون باد سبک آمد و چون کوه گران رفت
چون اشک غیوران زسراپرده‌ی مژگان
دیر آمد زود از نظر آن جان جهان رفت
از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب
آن‌ها که به «صائب» ز وداع رمضان رفت
ملک ثابت در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۰۷:۴۱ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » ترجیع بند - که یکی هست و هیچ نیست جز او:
در ادبیات عرفانی ایران شاهکارهای فراوانی وجود دارند که حاصل و پرتو اندیشه های تابناک این قوم و تبلور افکار و عقاید این ملت بزرگ است اما ترجیع بند هاتف اصفهانی خود حکایت دیگری است. اینجانب چون خود از دور دستی برآتش دارم رجای واثق است که هاتف در جذبه شوق دیدار خالق هستی و در مستی محض این ابیات را از غیب الهام گرفته و بر صفحه کاغذ برشته تحریر دراورده است. مولانا می فرماید : تو مپندار که من شعر بخود می گویم / تا که هشیارم و بیدار یکی دم نزنم. با تشکر: ملک / کوالالامپور مالزی
هاشم در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۷:۵۳ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۳ - درمصیبت كربلا:
بیت سوم از اخر در مصرع اول بجای کلمه نشار باید نوشته شود نثار.
اشتباه تا تایپی میباشد.
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
hnn در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، پنجشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳:
بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید
از یار آشنا نفس آشنا شنید
---
پاسخ: متن مطابق تصحیح قزوینی است، (سخن) آورده آنجا و بدل هم ندارد.
احسان در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۱۷ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۲۱:۳۷ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱ - در یکتاپرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء:
سلام
واژه جهات در مصرع اول به اشتباه جهان ذکر شده است و منظور از آن جهات شش گانه است.
هشت خلد و هفت چرخ و شش جهان و پنج حس
چار ارکان و سه ارواح و دو کون از یک خدا
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
رضا در ۱۴ سال و ۱۰ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۸۹، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۹۴ - در حق مادر خویش: