Ghadah در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۱۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:

گرد پیاله جای لب است ، لب نشانه بوسه است ، بوسه نشانه عشق است پس بوسه همیشگی بر پیاله به دلیل عشق به شراب است که آشکارا علاقه و کشش بیشتری بر آن هست تا قرآن . از سویی دیدار به کار بردن واژه های مربوط به می و مستی اعتراضی بود نمادین به تندروان مذهبی هم دوره خیام و حافظ . خیام شاید بد مستی نمیکرد ولی از همه دیوانش بوی اعتراض میاید .

رضا.ب در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۳:۱۶ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱ - یکشب با قمر:

میخواستم بگم در مهمانی ای که با حضور استاد شهریار و قمرالملوک برگذار شد،ابولقاسم شهیار دوست استاد، ایشان را مجبور به سرودن شعر در مورد قمرالملوک کرد

طوطی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۵:

این یکی از زیباترین غزلیات و از شاهکارهای استاد سخن، شیخ اجل سعدی شیرازی است ، که در آن صنت مُصَرّع یا تمام مِصرَع بکار رفته، و آن چنان است که در شعر تمام مصراع های آن دارای قافیۀ یکسانی باشند، که یکی از زیباترین نمونه های آن در نظم فارسی همین غزل شیخ می باشد.

محمد در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۸:۱۷ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۷۹:

تا در طلب گوهر کانی کانی/تا در هوس لقمهٔ نانی نانی
این نکتهٔ رمز اگر بدانی دانی/هر چیزی که در جستن آنی آنی (مولانا)

ناشناس در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۷:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:

گر نهادت همه این است، زهی پاکْ نهاد!
ور سرشتت همه این است، زهی نیکْ سرشت!
بر عمل تکیه مکن خواجه، که در روز الست
تو چه دانی قلمِ صُنع به نامت چه نوشت؟
باغِ فردوسْ لطیف است، ولیکن زنهار
تا غنیمت شمری سایه‌ی بید و لبِ کِشت!
برگرفته از :
حافظ، شمس‌الدین محمد؛ دیوان حافظ؛ به روایت احمد شاملو؛ چاپ یازدهم؛ تهران:مروارید، 1386.

جمشید پیمان در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۰۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - گرگ و سگ:

بیت دازدهم:
رفیق دزد نگردم به حیله و تلبیس
که سال هاست به کوی وفا مکان دارم

mohadec در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۴:۲۹ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۷ - مناظرهٔ خسرو با فرهاد:

فوق العاده بود اما کاشکی فرهاد نمی مرد و به شیرین می رسید.

هادی م م در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۳:۰۲ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳ - زکات زندگی:

با تشکر از توصیه "عماد" در مورد نام شعر، از شما خواستارم تصحیحی که در مورد بیت دهم انجام داده اید را برگردانید، زیرا در اصل شعر بجای "زکات" ، "زکوة" می باشد و چنین تغییری اصالت شعر را از بین خواهد برد

عباس کمالی در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۲۴ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۴:

با سلام
در نسخه ای خوانده ام که " پسر نوح چو با بدان بنشست خاندان نبوتش گم شد" اما در این نسخه "با بدان یار گشت همسر لوط
خاندان نبوّتش گم شد" آمده است. کدام اصیلتر است؟

محمد در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۳۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴:

"خیام در مصرع اول اشاره به صورت فلکی گاو دارد که در آسمان است . و در مصرع دوم به یکی از اعتقادات مردم قدیم اشاره می کند که عوام بر این معتقد بودندکره زمین بر شاخ گاوی قرار دارد و مثلا زلزله ها زمانی بوجود می آیند که زمین بر این شاخ می لغزد."
با توجه به اشاره خرافه قرار داشتن زمین بر روی شاخ گاو، می توان پی برد که خیام از خرافه گرایی، انجماد فکری و قلبی و خشکه مقدسی مردم در همه اعصار گلایه دارد و تشبیه به حیوان که نماد بی انعطافی است کرده است

محمد در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱:

27.شما خودتون را در برابر زاهد سجاده نشینی ببینید که همیشه شما رو به پرهیز از همه خوشی ها چه حلال و چه غیر حلال دعوت میکنه

حال شما خودتون رو در برابر سودجو زاهد نمایی تصور کنید که دم از دین می زنه تا شما رو از حق محیروم کنه و شما رو درگیر چیزهای سطحی کنه تا خودش راحت ملاصفتی کنه و بازار گرمی!

حال اگر شما خودتون رو جای خیام بذارین برای آگاه کردن مردم بهشون میگید که: مرئم به این سودجو زاهدنما اهمیت ندین و بگین که من سهم و حقم رو می حوام ولو به قول تو حرام. من می ئونم و حساب و کتاب اون دنیا.

محمد در ‫۱۲ سال و ۸ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۰:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱:

شما خودتون را در برابر زاهد سجاده نشینی ببینید که همیشه شما رو به پرهیز از همه خوشی ها چه حلال و چه غیر حلال دعوت میکنه
حال شما خودتون رو در برابر سودجو زاهد نمایی تصور کنید که دم از دین می زنه تا شما رو از حق محیروم کنه و شما رو درگیر چیزهای سطحی کنه تا خودش راحت ملاصفتی کنه و بازار گرمی!
حال اگر شما خودتون رو جای خیام بذارین برای آگاه کردن مردم بهشون میگید که: مرئم به این سودجو زاهدنما اهمیت ندین و بگین که من سهم و حقم رو می حوام ولو به قول تو حرام. من می ئونم و حساب و کتاب اون دنیا.

بابک عبدکریمی در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۲۰:۲۵ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » قاصد:

با سلام
به نظر می رسد که در بیت دهم باید عبارت "ده لی" به شکل "دلی" نوشته شود
dali
این کلمه به معنی دیوانه است
مفهوم بیت :
گاهی عروسیت را به یاد می آورم و مانند دیوانگان هلهله می کنم

ابراهیم در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » سهندیم:

وئرسهنده الیوی قارداشیوین سیر داشی سن سن
وئر گیلن بیر لیک الین بیرده دماونده اونون یولداشی سن سن
اوندان آیریلما آماندی
یولوموز چندی دوماندی

یعقوب در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۱۶:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۴:

فقط می خواستم جواب دوست اول را بدهم، شما معنی آیه را درست متوجه نشده ای،معنی درست این آیه با توجه به قواعد عربی به این صورت است: " ای انسان تو رنج کشیده (کادح اسم فاعل است)،به سوی پروردگارت می روی، چه رنجی ! و او را ملاقات خواهی کرد. دوست عزیز بهتر است همیشه به دنبال معنی درست آیه باشی، البته به شما حق می دهم، متاسفانه بسیاری از آیه ها حتی توسط مترجمان معروف به درستی معنا نشده اند، لذا این موجب می شود که در فهم آیه دچار مشکل شویم، مثلا من همین حالا در حال جستجو برای یافتن معنی درست آیه مذکور که آیه ای تکان دهنده در قران است بودم، چون معنی این آیه متضمن این اصل اساسی است که زندگی انسانها سراسر رنج و مشقت خواهد بود که امروزه بسیاری از متفکران و فیلسوفان به آن اذعان دارند یعنی چیزی به نام رفاه در دنیای بشری موجودیت ندارد و آنچه به اسم رفاه مطرح است فاصله بین دو رنج می باشد، که این بحث مفصل است، برویم سر اصل مطلب، اشکال شما این است که می گویی انسان در راه رسیدن به پروردگار دچار زحمت می شود و این کاملا غلط است چرا که اگر توجه کنید به قول مولانا معنی قرآن ز قرآن بپرس، در آیه های بعدی خداوند می فرماید که گروهی کافر و گروهی مومن هستند و اگر حرف شما درست باشد دور از عقل است که بگوییم کافران هم در راه رسیده به خدا متحمل زحمت می شوند چرا که آنها به کل منکر خدا هستند. من زیاد اهل نظر دادن نیستم اما دلم نیامد تصحیح نکنم ، امیدوارم دوست عزیر از من ناراحت نشده باشید. موفق باشید.

..-ش در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۹:۱۵ دربارهٔ سنایی » طریق التحقیق » بخش ۱۱ - مدح امیرالمومنین ابوبکر:

سطر اول قبول بنظر درست است

مجید رشیدیان در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۵۸ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۸۸ - در مذمت شعر و شاعری و فضیلت علم و حکمت:

دربیت 6واژه "معونت"به غلط نوشته شده زیرا معونت به معنای یاری کردن و درحالیکه در اینجا منظور انوری خرجی درآوردن است بنابراین به احتمال قریب به یقین"مؤونت"به معنای خرجی،لوازم معیشت و...باید باشد

رضا.ب در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳:

به نظر من منظور خیام در این شعر این است که انسان باید از خواب غفلت بیدار شود،چون زمان مرگ انسان ها مشخص نیست و انسان ها بعد از مرگ حسرت فرصت های از دست رفته را میخورند

رضا.ب در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳:

به نظر من منظور خیام در این شعر این است که انسان باید از خواب غفلت بیدار شود،چون زمان مرگ انسان ها مشخص نیست و انسان ها بعد از مرگ حصرت فرصت های از دست رفته را میخورند

احسان بهزادنژاد در ‫۱۲ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۰۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴:

گویند نظر به روی خوبان
نهی ست نه این نظر که ماراست
شبیه این بیت در غزلی دیگر می فرماید:
تو همین مگوی سعدی که نظر گناه باشد
گنه است بر گرفتن نظر از چنین جمالی
ای کاش می نوانستم معنی دقیق این نوع نظر خاص سعدی را دریابم. آیا این یک نظر فبزیکی است که در واقعیت رخ می دهد؟ اگر اینگونه باشد با این بیت در غزلی دیگر تناقض دارد که:
دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا ندانند حریفان که تو منظور منی
پس قاعدتا نظری به غیر از نگاه کردن معمول و مستقیم باشد. شاید چیزی از جنس خیال و یا کشف!