گنجور

حاشیه‌ها

همایون ویسی شیخ رباط در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:

سعدی مونس شب های تنهایی من درود بر روان استاذ سخن

حسین در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۴۲:

کدام درست است؟ازخویشتن سفری به خویش کن ای خواجه. که از چنین سفری گشت خاک معدن،زر یا خاک،معدنِ زر؟(

کویانیسکاتزی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۸ - آرزوی مادر:

سلام و روز به خیر
بیت پنجم واژه آخر "حصادی" درست هست لطفا اصلاح کنید
با سپاس

کریم زاهدی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۹۲:

این رباعی روی جلد کتاب «خمخانهٔ وحدت» از علاءالدولهٔ سمنانی نوشته شده و فکر میکنم سرودهٔ شیخ سمنانی باشد.

رضا س در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:

بعد جناب تنها یک قسمت مهم از تاریخ آل مظفر رو جا انداختید. اونجا که نوشتید شاه شجاع و برادران از بیم جان خود، امیر مبارزالدین رو دستگیر کردند دلیلش جا افتاده. امیر مبارزالدین فردی مذهبی و متشرع بود و هنگام برگشت از جنگی در تبریز به سمت شیراز، شجاع و سایر پسرانش را در حال شرابخواری دید و وعده داد پس از رسیدن به شیراز به مجازات آنها اقدام کند. که در نزدیک اصفهان شجاع و محمود بر علیه پدر کودتا کردند و شاه شجاع به تخت نشست. روابط حافظ با امیرمبارزالدین و شاه شجاع هم که مشخصه.

سیاوش در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۵۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱:

خیلی دوست داشتم معانی این شعر رابدانم متن بیشتر دوستان را خواندم اما آنچه که با حقبقت نزدیکتر بود تفسیری بود که جناب صالح فرمودند. من هم فکر می کنم به حقیقت شعر تفسبر ایسان نزدیکتر است اما از آن مفسری که درخواست نمودن تفسیر جناب صالح حذف شود باید بگویم برایشان متاسفم.

امیرحسین اسماعیلی مطلق در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:

سرکاره خانم آذر
ضمن عرض سلام و ادب ، از ابراز محبت شما بی نهایت سپاسگزارم و مواردی که تذکر دادید رو نیز تایید کرده و بجا میدانم . بیان تعارفات ( بقول شما ) به دلیل این بود که کاملا مخاطبان رو متوجه این نکته بگردانم و چنانچه خطایی داشتم ، مورد هجمه انتقادات قرار نگیرم و چون خوانش این غزل رو هم بصورت صوتی در بالای صفحه قرائت کرده بودم بیشتر بر این موضوع اصرار داشتم ، اما در کل فرمایشتان متین و قابل احترام میباشد . با سپاس مجدد : امیرحسین اسماعیلی

جعفر عسکری در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۴۱ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۳۷:

رسائل العُشّاق و وسایل المشتاق، علی بن احمد سیفی نیشابوری، نسخه برگردان دستنویس شمارۀ 3005 کتابخانۀ المالی ترکیه، کتابت 685 ق، به کوشش: جواد بشری، تهران، بنیاد موقوفات افشار، با همکاری انتشارات سخن، 1399
بر یاد تو بی تو این جهان گذران
بگذاشتم و تو هستی از بی‌خبران
دست از تو بشستم و نشستم به کران
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران
این رباعی در لباب الالباب به اسم رشیدی سمرقندی است (ص 377) و در دیوان رشیدالدین وطواط هم وارد شده است (ص 617).

جعفر عسکری در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۷ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۲۵:

رسائل العُشّاق و وسایل المشتاق، علی بن احمد سیفی نیشابوری، نسخه برگردان دستنویس شمارۀ 3005 کتابخانۀ المالی ترکیه، کتابت 685 ق، به کوشش: جواد بشری، تهران، بنیاد موقوفات افشار، با همکاری انتشارات سخن، 1399
این دو رباعی در این کتاب آمده است:
تا خسته دلم به عشقت اندر پیوست
دانی که همه فضول بنهاد ز دست
چندان‌که تو خواهی ز تو نومیدی هست
خود را به رسن بر تو همی‌نتوان بست

بر یاد تو بی تو این جهان گذران
بگذاشتم و تو هستی از بی‌خبران
دست از تو بشستم و نشستم به کران
چون بی تو گذشت، بگذرد بی دگران
رباعی اول، جزو رباعیّات نویافتۀ مهستی است و رباعی دوم، در لباب الالباب به اسم رشیدی سمرقندی است (377) و در دیوان رشیدالدین وطواط هم وارد شده است (ص 617).

جعفر عسکری در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۴ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۲۳:

این رباعی بدون هیچ گونه اشکال وزنی و تمام کلمات هم درستن.
اشکال از خوانندگانی ست که با اوزان رباعی هیچ آشنایی ندارن و هر اختیارات شاعری رو بر مبنای اشتباه،قضاوت می کنن.

جعفر عسکری در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۱۸ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۸:

سلام
مفهوم کلی این رباعی،درآمدن ریش پسری ست که معشوق است.
تا سِنّی که موی بر صورتشان نروییده،مطلوبند و دلخواه.
شکایت شاعر از این موضوع است.

سعید رضوی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۲:

سلام جواب حاشیه 73 مریم
بیت درستش این است:
من خود چرا ترسم ازو شکلی بکردم بهر او
من گنج کی باشم ولی قاصد چنین گنجیده ام
که متاسفانه در نسخه بالا آمده (من گیج کی باشم ولی قاصدچنین گیجید ه ام!!!!!!)
در این بیت مولانا میگوید : من میترسم ادعا کنم گنج هستم ولی خبر آوردن که گوهری در من پنهان است پس چرا بترسم... که اشاره به حدیث پیامبر دارد که میفرماید:
انسانها معادنی از طلا و نقره هستن

رضا س در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:

1- جناب تنها چندین سطر تاریخ آل اینجو و آل مظفر را نوشته‌اید و شاید فکر کردید که من خبر ندارم. شاه ابواسحاق هر چه که بود در اواخر عمر به فردی خوشگذران و شرابخوار تبدیل شد و این همان دوره‌ایه که حافظ جوان به خدمت آل اینجو و شاه ابواسحاق درآمد. داستان تصرف شیراز به دست امیرمبارزالدین و مستی شاه ابواسحاق تا حدی که متوجه سقوط شهر هم نشده بود از کفر ابلیس هم مشهور تر است.
2- @ داوود‌
الزاما اینطور نیست. حافظ غزل مشهور «عشقبازی و جوانی و شراب لعل فام/ مجلس انس و حریف همدم و شرب مدام» که تماماً به توصیف مجلس عیش و خوشگذرانی اشاره داره در جوانی سروده: نکته دانی بذله گو چون حافظ شیرین سخن/ بخشش آموزی جهان افروز چون حاجی قوام. اواخر عمر حاجی قوام همرمان با جوانی حافظ بوده و از این بیت حدود سرودن این غزل تا حدودی مشخصه.

جعفر عسکری در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۵۰ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۴۱:

دی خوش پسری بدیدم از سرّاجان
شایسته و بایسته تر از سر را جان
از دست غمش همیشه در ضرّا اِنس
در عشق رُخش همیشه در سرّا جان
#مهستی_گنجوی
مونس الاحرار محمد جاجرمی (741ق)
دیدم پسری نشسته در سرّاجان
شایسته و بایسته چو در سر آجان
از خوی بدش همیشه در ضرّا اِنس
وز بوی خوشش همیشه در سرّا جان
#عایشه_مقری
جُنگ نظم و نثر کتابخانه چلبی (763ق)
دیدم پسری نشسته در سرّاجان
شایسته و بایسته چو هر سر را جان
از خوی بدش همیشه در ضرّا اِنس
وز بوی خوشش همیشه در سرّا جان
#شرف_ختلی
سفینه ترمذ (بدون تاریخ، احتمالا سده 8)
مصحح سفینه ترمذ در پاورقی نوشته رباعی در نزهه المجالس به نام #اثیر آمده؛ اما نگارنده این رباعی را در نزهه المجالس ندیده ام.
* سرّاج: زین ساز، زین فروش
*ضرّا: سختی، ناراحتی
*اِنس: انسان
*سرّا: شادمانی، مسرّت
با توجه به اینکه سفینه ترمذ تاریخ کتابت و تالیف ندارد و با قرائن و حدسیاتی به سده 8 منسوب گردیده، مونس الاحرار از نظر قدمت تاریخی بر دو اثر دیگر ترجیح دارد. از طرفی وجود چند نسخه از مونس الاحرار اعتبار و ارجحیت آن را بر دو منبع دیگر که تک نسخه ای هستند، می افزاید. بنابر این فعلا با توجه به منابع موجود و بنا به دلایل عقلی و نقلی انتساب رباعی به مهستی صحیح تر به نظر می رسد.

مظفر محمدی الموتی خشکچالی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۲۴ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۶۱:

احتمالاً به «ناز» کی، اشتباه تایپی است. به صورت ذیل اصلاح شود:
به نازکی، چه میانش، چه جسم لاغر من / دویی، کناره گرفته‌ست از میانه‌ی ما

دانشجو در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۵۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:

من نظر رهگذر رو در مورد این شعر میپسندم. من هم وقتی این شعر رو خوندم بنظرم کاملا داره علمی به مسئله خلقت انسان و تفاوتهای انسان با موجودی به نام آدم میپردازه.بنظر من آثار افرادی مانند حضرت سعدی و مولانا و ... اصلا نباید در گروه ادبیات قرار بگیره چون این امر باعث میشه اصل موضوع ایشان که کاملا منطبق بر عقل و علم است نادیده گرفته می شود. در همین شعر خیلی ساده و روان به یک موضوع علمی داره اشاره میشه و متاسفانه همیشه اینطور برداشت میشه که این اشعار ایهام دارند یا منظور شاعر این و آن بوده است!

مجید۲۸ در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲:

خدمتmahanعزیز فکر کنم همان سرِ مست درست باشد چون به سرمست بگذری یعنی هوشیار سرمست بگذرد در حالیکه منظور سعدی این است که ای هوشیار اگر گذرت بر سرِ مست یعنی بالای سرِ مست فتاد عیبش مکن .نظر من چنین استِ

سعید رضوی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۲:

با سلام غزلی که در گنجور درج شده با غزلی که در کتاب... غزلیات شورانگیز شمس تبریزی... بانتخاب فریدون کار میباشد بشدت تفاوتهای زیادی دارد.
این تفاوتها باعث شده غزل از شور و معنا بشدت خارج شود بعنوان مثال در گنجور بیت اینگونه است :
خاموش کن اندر سخن حلوا بیفتد از دهن
بی گفت ....
ولی در نسخه فریدون کار این گونه است:
خاموش شو اندر سخن حلوا نیفتد از دهن
بی گفت هرکس بو برد زان سان که من بوییده ام
بنظرمن این گونه درست میباشد و از نظر معنا قابل فهم است زیرا در بیت قبل این بیت ...نشنیده ام ....اشتباه میباشد درستش ...نچشیده ام...میباشد و در اصل بیت در گنجور حذف و جابجا شده است....درستش:
حلوا چه باشد بر لبم قندست جاری برلبم
من لذت حلوای جان جز از لبش نچشیده ام
که بنظرم من چون بحث لب و چشیدن آمده حضرت مولانا برای آنکه خواننده یا شنونده تفسیر سطحی نکنند در بیت بعدی با تلنگری هشدار دهنده ...خاموش شو ... تا مانع از هرگونه کج فهمی بشود و احتمالا برخی متعصبها و یا ناشیان دست در ابیات برده اند برای حذف (لب و چشیدن) .
در ضمن بیت ...تو مست مست سر خوشی ...
در نسخه فریدون کار اینگونه است:
تو مست با می سرخوشی من مست بی می سرخوشم
تو با دهان خندان لبی من بی دهان خندیده ام
که در اینجا حضرت مولانا منظورش این است :
شما باید مقام یا ثروت و... داشته باشین تا بتوانید شاد باشین ولی انسان باید چون من بی نیاز از هر وابستگی به مادیات و ابزار باشد. و اصلا قرابت معنایی ندارد :
تو عاشق خندان لبی .... من بی دهان خندیده ام ... (یعنی چه؟؟؟)
حقیقتا من بسیار غمگین شدم وقتی دانشجویم بمن گفت غزلی که شما میخوانید در گنجور متفاوت هست و بخودم واجب دانستم حاشیه ای درج کنم و از شما عزیزان میخواهم حتما به نسخه فریدون کار سری بزنید تفاوتها بسیار است .با سپاس از گنجور

مقدادی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۱۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۲:

رایت منصور اصطلاحی است در تاریخ ادبیات ما که در گزارشهای تاریخی مورخان در زمانی که سپاه و حاکمی با پیروزی از نبرد باز می گشته است به کار برده می شده است.
یا فال نیکو می‌زده اند که با رایت منصور باز گردد.
چنانچه در تاریخ بیهقی (تألیف در 450ه.ق)ابوالفضل بیهقی می‌نویسد: "... و من در سنه احدی و ثلثین و اربع مائه (431ه.ق) که به طوس رفتم با رایت منصور به نوقان رفتم و تربت رضا را رضی الله عنه زیارت کردم، گور عراقی را دیدم در مسجد آنجا که مشهد است در طاقی پنج گز از زمین تا طاق و او را زیارت کردم. "(بیهقی، 1356: 539)
پس ملازمت با لشگر و سپای که با پرچم پیروزی و فتح برگشته منظور است.

محمد ملکشاهی در ‫۴ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۵ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۸۷:

روزگار آشفته‌تر یا زلف تو یا کار من
ذره کمتر یا دهانت یا دل غمخوار من
شب سیه‌تر یا دلت یا حال من یا خال تو
شهد خوش‌تر یا لبت یا لفظ گوهربار من
نظم پروین خوب‌تر یا درّ و یا دندان تو
قامت تو راست‌تر یا سرو یا گفتار من
وصل تو دلجوی‌تر یا شعرهای نغز من
هجر تو دل‌سوزتر یا ناله‌های زار من
مهر و مه رخشنده‌تر یا رای من یا روی تو
آسمان گردنده‌تر یا خوی تو یا کار من
صبر من کم یا وفای نیکوان یا شرم تو
خوبی تو بیشتر یا انده و تیمار من
#شاهپور_نیشابوری

۱
۱۷۶۹
۱۷۷۰
۱۷۷۱
۱۷۷۲
۱۷۷۳
۵۴۰۷