ما گدایان درِ میخانه‌ایم
در گدایی شُهره و افسانه‌ایم
هرکجا سر زد گلی ما بلبلیم
هرکجا شمعی بُوَد پروانه‌ایم
کعبه و دِیْر دیگر را طایِفیم
نه مقیم کعبه نه بتخانه‌ایم
سَبحه و زَنّار را بگسسته‌ایم
ما حریف ساغر و پیمانه‌ایم
یار را عمری‌ست جویاییم لیک
چون نکو دیدیم در یک خانه‌ایم
نرگس جادووَشان را سُرمه‌ایم
گیسوی مَه‌پارگان را شانه‌ایم
گوهر اسرار حق را مخزنیم
گنج عشق دوست را ویرانه‌ایم
ما غریبان دیار راحتیم
زآشنایان وطن بیگانه‌ایم
صوفیان از ساز مطرب در سماع
ما به رقص از نعرهٔ مستانه‌ایم
هرکه مجنون شد ز سودایی دلا
ما ز سودای علی دیوانه‌ایم
همچو آشفته به دریای وجود
طالب آن گوهر یکدانه‌ایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی گدایان و عشق به دوست است. شاعر بیان میکند که آنها گدای عشق هستند و در هر مکان و زمانی که گل و شمع وجود داشته باشد، حضور دارند. آنها نه در کعبه و نه در معبد دست به عبادت میزنند، بلکه در پی نوشیدن از پیمانهی عشقند. عشق به یار برای آنها مهمترین چیز است و در تلاشند تا این عشق را درک کنند. همچنین، آنها خود را غریبان چنین میدانند و از ساز و مطرب بهره میبرند و به رقص و حال خوش در میپردازند. در نهایت، اشاره به دیوانگی و عشق خالص علی (ع) نیز صورت میگیرد و نشاندهندهی جستوجوی آشتی با حقیقت و جوهر عشق است.
هوش مصنوعی: ما خدمتگزاران درب میخانه هستیم و در هنر گدایی به شهرت و داستانهای زیادی رسیدهایم.
هوش مصنوعی: هر کجا که گل یا زیبایی وجود داشته باشد، ما هم مانند بلبلان عاشق آنجا خواهیم بود. هر جا که شمع و روشنی باشد، ما نیز مانند پروانهها به آن سمت جذب خواهیم شد.
هوش مصنوعی: ما نه در کعبه مستقر هستیم و نه در بتکده، بلکه از هر دو مکان گذر میکنیم و به آنها تعلق نداریم.
هوش مصنوعی: ما از مراسم و ظواهر مذهبی فاصله گرفتهایم و به خوشگذرانی و لذتبردن از زندگی مشغولیم.
هوش مصنوعی: مدت طولانی است که در جستجوی یار خود هستیم، اما هنگامی که او را به خوبی درک کردیم، متوجه شدیم که در یک منزل مشترک زندگی میکنیم.
هوش مصنوعی: به زیبایی و دلربایی گل نرگس اشاره شده است و همچنین به آرایش و آراستگی موی دختران ماهروی پرداخته شده است. در واقع، این جمله نشاندهندهی عشق و توجه به زیباییهاست.
هوش مصنوعی: ما رازهای حق را در دل خود نگه داشتهایم و عشق دوستانمان را در ویرانخانهای بینظیر ذخیره کردهایم.
هوش مصنوعی: ما در جایی که راحتی بیشتری وجود دارد زندگی میکنیم و از آشنایان خود در وطن دور هستیم، به نوعی بیگانه به شمار میآییم.
هوش مصنوعی: صوفیان در حال رقص و شادی هستند و از صدای موسیقی لذت میبرند، به طوری که صدای سرخوشان آنها را به حرکت درمیآورد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر عشقی دیوانه شده است، ما هم به خاطر عشق علی دیوانه‌ایم.
هوش مصنوعی: ما همچون افرادی آشفته و دلناآرام به دنبال آن گوهری بینظیر و ارزشمند در دریاهای وجود خود هستیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ما اگر قلاش و گر دیوانه‌ایم
مست آن ساقی و آن پیمانه‌ایم
شیرمردان ره جانانه ایم
شعله های تیغ را پروانه ایم
ما به یاد آن پری دیوانه ایم
خلق پندارند ما فرزانه ایم
تا به جانان آشنا گردیم ما
از همه اهل جهان بیگانه ایم
مرد و زن ما را نصیح گوولی
[...]
ما که مشتی واله و دیوانه ایم
محرمان این سرا را خانه ایم
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.