سعید ابراهیمی بجد در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۰:
سلام
برای درک بهتر آنچه که حافظ گرو گذاشته است به بیت یکی مانده بآخر نگاه کنید.
وکیل در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۳:
درود و احترام به دوستداران و عاشقان حافظ . تشکر ویژه از جناب رضا ساقی که با ترجمه ساده و روان و پرمعنا ، علاقه و اشتیاق این حقیر رو به خواندن غزلیات حافظ پر رنگ تر مینماید . لطفا اگر شماره تماس یا آدرسی از این بزرگوار دارید اعلام بفرمایید . Akhademi002@gmail.com
دکتر صحافیان در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۹:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۹:
کسی به یاریام نمیآید و روزگار مهربانی و عشق به پایان رسیده. ای یاران، ای عاشقان کجایید؟!
۲- آب حیات هم کدر شده و دیگر جان بخشی(ایجاد حال خوش) ندارد، خضر سبز قدم کجاست؟ گل پژمرده شد، باد بهاری کجاست؟( خانلری: گل بگشت از رنگ خود)
۳- دیگر کسی سخن از حق دوستی نمیزند، حقشناسان به کدام حال ناخوش افتادهاند و یاران چه شدند؟
۴-سالهاست که معدن جوانمردی، جواهری نداده است، چرا تابش خورشید و باد و باران تاثیری ندارد(باور قدیم:جواهرات بر اثر تابش خورشید شکل میگیرند)
۵-سرزمین ما کشور عاشقان و خاک عشق بود، عشق کی به پایان رسید؟! پادشاهان دلربایی چه شدند؟!(جناس مرکب: شهر یاران و شهریاران)
۶- در میدان زندگی، گوی کامیابی و بزرگواری انداختهاند، سوارکاران عرصه بزرگی و هنر چرا به میدان نمیآیند؟!
۷- گلهای بیشماری شکوفا شدند اما پرندهای نغمه خوش سرنداد، بلبلان را( هزار دستان یا هزار آوا) چه حالی پیش آمده؟!
۸- نوازنده فلک، زهره خوش نوا هم، نوای خوشی آغاز نمیکند، شاید ساز عودش سوخته، آری میخواران نیز رغبت مستی و حال خوش ندارند.
حافظ رازهای الهی بر همگان پوشیده است، خاموش باش! حال تباه روزگار را از که میپرسی؟!( همگان بیخبرند ازین راز سر به مهر)
ایهام در کل غزل: این غزل نیز بسیار نومیدانه است. و از نظر ظاهر مربوط به قتل و زوال حکومت ابواسحق است اما به قبض کلی و گلایههای عمر نیز راجع است.
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح
الهه خانی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۵۲ دربارهٔ خیام » ترانههای خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۱۷:
آیا مصرع دوم اینگونه نبوده: ور نیست شدن به من بدی، کی شدمی؟
حباب در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۱:
گویا فقط استاد شجریان توانایی آوازخوانی این قطعه سنگین را داشتند، بقیه بزرگواران نهایتا دکلمه خوانی کردند
یاسین مشایخی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۵۷ در پاسخ به علی اصغر آقاجانی دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۹:
غزل قشنگیه. اما باید بگم که این غزل در نسخههای خطی قدیمیتر و معتبرتر دیوان شمس مثل: نسخهی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. لذا از مولانا نیست.
سفید در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ شیخ بهایی » کشکول » دفتر اول - قسمت سوم » بخش چهارم - قسمت اول:
حکیمی گفت: اگر خواهی قدر نعمت های دنیا فهم کنی، بنگر که در دست چه کسان است!...
سفید در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۳ دربارهٔ شیخ بهایی » کشکول » دفتر اول - قسمت سوم » بخش چهارم - قسمت اول:
زد به تیرم بعدِ چندین انتظار
گرچه دیر آمد، خوش آمد تیرِ یار...
شد دلم آسوده چون تیرم زدی
ای سرت گردم چرا دیرم زدی...!
سفید در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۲ دربارهٔ شیخ بهایی » کشکول » دفتر اول - قسمت سوم » بخش چهارم - قسمت اول:
از بس که رفو زدیم و شد چاک
این سینه همه به دوختن رفت...
حبیب شاکر در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۲۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۳:
سلام بر سروران ارجمند
خواب عالم نا آگهی و بیخبریست
بی بهره چو سنگ عمر عزیزت سپریست
آن می که رهاندت ازین بیخبری
اکسیر حیات و شادی مستمریست
سپاس از همه عزیزان
یاسین مشایخی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۷ در پاسخ به فريبرز دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹:
غزل قشنگیه. اما باید بگم که این غزل در نسخههای خطی قدیمیتر و معتبر دیوان شمس مثل: نسخهی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. و به قول استاد مجتبی مینوی: اگر غزلی در این سه نسخهٔ معتبر نباشه؛ نتیجه اینه که از مولانا نیست.
سفید در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۳۵ - پیام گل:
تو پاکیزهخو را شکیبی نباشد
چو گردون گردان کند تندخوئی...
یاسین مشایخی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷۴:
غزل قشنگیه. اما باید بگم که این غزل در نسخههای خطی قدیمیتر دیوان شمس مثل: نسخهی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. لذا از مولانا نیست
یاسین مشایخی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:
غزل قشنگیه. اما باید بگم که این غزل در نسخههای خطی قدیمیتر و معتبر دیوان شمس مثل: نسخهی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. و به قول استاد مجتبی مینوی: اگر غزلی در این سه نسخهٔ معتبر نباشه؛ نتیجه اینه که از مولانا نیست.
یاسین مشایخی در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۰۷:
غزل قشنگیه. اما باید بگم که این غزل در نسخههای خطی قدیمیتر دیوان شمس مثل: نسخهی موزه قونیه، افیون قره حصار و اسعد افندی (قو-قح-عد) نیامده. لذا از مولانا نیست.
قادر نسودی - تبریز در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۳ در پاسخ به مجید هادیان دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » مسمطات » شمارهٔ ۱ - در وصف خزان و مدح سلطان مسعود غزنوی:
این شعر متعلق است به محمد صادق پسر حاجی میرزا حسین فراهانی (زادهٔ ۱۱ مرداد ۱۲۳۹ هجری شمسی در گازران از توابع شهرستان خنداب در استان مرکزی- درگذشتهٔ ۱۲۹۶ هجری شمسی) ملقب به «ادیب الممالک فراهانی» و «امیرالشعرا»، و متخلص به «امیری» شاعر، ادیب و روزنامهنگار دوره مشروطه است :
برخیز شتربانا بربند کجاوه
کز چرخ همی گشت عیان رایت کاوه
در شاخ شجر برخاست آوای چکاوه
وز طول سفر حسرت من گشت علاوه
بگذر به شتاب اندر، از رود سماوه
در دیده من بنگر دریاچه ساوه
وز سینه ام آتشکده پارس نمودار
منصورمهدی دولتخواه در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۵:
بیت: مرا گناه نباشد نظر به روی جوانان
که پیر بداند مقدار روزگار جوانی
ایراد داره، من سعی کردم اصلاحش کنم به این شکل، شاید بهتر باشه:
مرا گناه نباشد نظر به روی جوانان
چنان که پیر بداند بهای روز جوانی
جلیل شیران در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۰۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۷:
چرا دو من باده و دو یار زیرک؟ چرا یکی نیست؟ تا حالا ندیدم کسی گفته باشه که درتمامی بیت ها دو چیز متضاد هست: زیرک باده، دنیا آخرت، کنج قناعت گنج دنیا، زهد فسق، گل سمن، آینه جام نقش غیب، بوی گل سرخ رنگ نسترن بی بو، نگین عزیز دست اهرمن، فکر حکیم رای برهمن. بعد میفهمیم که این اضداد همه چیزو تبه کردند و نه کنج قناعتی هست نه گنج دنیایی. اصالت صبر در کل دیوان. خداییش دیوانه کننده ست
زهیر در ۱ سال و ۴ ماه قبل، دوشنبه ۱۵ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۵۹ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » تکبیتهای برگزیده » تکبیت شمارهٔ ۱۴۰۷:
این هم روشیت که ممکنه گاهی جواب بده، به شرطی که بوسیدنش خلاف و نابهجا نباشه؛ مانند بوسیدنِ همسر
رضا از کرمان در ۱ سال و ۴ ماه قبل، سهشنبه ۱۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۲۶ در پاسخ به زهیر دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲: