فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۱ در پاسخ به سمیرا امیری دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۵:
بد نگه کنی: با نگاه عیب جویی در کسی نگاه کردن
با عینک بدبینی و عیب جویی, خصال مردانه و مردانگی کسی را ندیدن تنها ویژگی های زنانه باقی خواهد ماند
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۵ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۳:
آمد گَه آنکه راهِ عقبی سازی!
زمان مرگ و کوچ به سرای دیگر فرا رسیده است
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۰:
بس دستِ تَحَسُّر که به دندان ببری!
تحسر: حسرت, افسوس , پشیمانی
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۴:
بیخی که بَرِ سعادت آرَد بِنِشان
برِ سعادت: میوه یِ رستگاری در آخرت
بیخ: ریشه یِ درخت یا گیاه, منظور عمل صالحی که ریشه دار و ادامه دار باشد و بعد از مرگِ ما نیز ثواب و پاداش آن به ما برسد, باقیات الصالحات
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳:
تو خود بنِگَر آنچه نه نیکوست مکن
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۳۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴:
سعدی بین شراب و مواد مخدر, شراب را توصیه می کند. مواد مخدر انسان را به سمت سکون و بی تحرکی, سنگ شدن و نهایتا مرگ نزدیک می کند.
همچنین خوردن شراب به تنهایی آنهم بدون انجام تشریفات آن نیز منع می کند تا همان اعتیاد به الکل و عوارض ناشی از آن نیز اتفاق نیفتد!
جاوید مدرس اول رافض در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۰ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » قاصد:
تضمین این شعر
سئن یاریمین قاصیدی سئنعشقیمیزین شاهیدی سن
گولوم نئدن تئز گئدی سن اگلش سئنه چای دئمیشم
پریشان زولفؤنو سئریب
آلمانی الینده دریب
خیالین منه گؤندریب بسکی من آخ وای دئمیشم
الون اله توتمامیشام
محبتون آتمامیشام
یار گئجه لر یاتما میشام من سنه لای- لای دئمیشم
قاتلانمیشام من دؤزومه
یوخو گئل مه ئیب گؤزومه
سن یاتالی من اؤزومه اولدوزلاری سای دئمیشم
یار یاردان آیری دیر نیه
حسرتده یوخ پونزا،سیئه
هرکس سنه اولدوز دئیه اوزوم سنه آی دئمیشم
قلمی سالدیم داواتا
شعرلریازدیم مماتا
سندن صونرا من حیاتا شیرین دیسه ضای دئمیشم
گؤزوم گؤزل سنده قالیب
بیت الحزن لره سالیب
هرگؤزه لدن بیر گول آلیب سن گؤزه له پای دئمیشم
اؤزلورم قاش آتماغیوی
گؤزه ل قو تک یاتماغیوی
سنون گون تک باتماغیوی آی باتانا تای دئمیشم
یامان سوزه نیش دیه لی
فلکه قارقیش دیه لی
ایندی یایا قیش دیه لی اول قیشا یای دئمیشم
خاطره لرهاردا قالیب
یامان گونلر اونو آلیب
گاه طویووی یادا سالیب من ده لی نای نای دئمیشم
عقربیله بختیم یاتدی
سوینجیله ،غمی قاتدی
صونرا ئینه یاسا باتدی آغلاری های های دئمیشم
عقلیمده سن رویا کیمی
من مجنون،سن لیلا کیمی
اتک دولو دریا کیمی گؤزیاشیما چای دئمیشم
اجل گئلیر اولوم طوئیو
نه آدبیلر نه ده سویو
من قارا گون عمور بویو آخ دئمیشم وای دئمیشم
وداعه چیخدی یار یولا
فرنگی یارلا قول قولا رافضی چئکدی ساغ سولا
اجنبی اغیاریم اولا من سنه بای بای دئمیشم
جاوید مدرس رافض
مهرداد نصر در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶:
دوستان طبق نظر بنده و مطالعات اندکم در مورد حافظ باید عرض کنم حافظ مراحل عرفان و سلوک را آرام آرام طی کرده و در جوانی به عیش و نوش و خوشگذرانی پرداخته و به طبع اشعار سروده شده دوران جوانی اش با همان روحیه بوده و وقتی از می و معشوق میگوید منظورش همان می و معشوق زمینی ست و با گذر زمان و به پختگی رسیدن شاعر و طی کردن مراحل سلوک وقتی از می و معشوق میگوید دیگر منظورش باده ازلی و خداوند است ،
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۸ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷:
یار آن است که در بلا یار بود!
Mojtaba Razaq zadeh در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷:
واقعا عالیه سعدی
درود به سایت گنجور و عزیزانی که کمک کردن در ساخت این سایت
Shurideh در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۵۷ در پاسخ به رضا از کرمان دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی استغنا » بیان وادی استغنا:
خیر اخوی، این معنا نادرسته
میخاد بگه اون وادی یک لحظش چندین سال روی زمینه
کلاغ نشانه ای از یک موجود کوچک با روزی کمه
Shurideh در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۵۴ در پاسخ به امیرالملک دربارهٔ عطار » منطق‌الطیر » بیان وادی استغنا » بیان وادی استغنا:
بنده در پاسخ دعوی دانش و شماتتی که بر دیگران رفتید شما رو متذکر شدم
هرچند معنایی جز اینکه بنده عرض کرد بر این بیت مترتب نیست
بزرگی نکردم، حقیقتی بود که باید میگفتم و پشیمان نیستم
j akbari در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۵۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۹:
اجرای استاد شجریان بسیار زیباست و چنان بعضی از بیت ها را جانسوز می خواند که باعث حیرت می شود . شجریان میراث دار ادبیات و موسیقی وهویت ماست.
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۰۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴:
این شعر در مخالفت با گیاهخواری و پرهیزگاری است!
حبیب شاکر در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵:
سلام بررهسپاران گرانقدر وادی ادب ناب پارسی
گر قدرت تغییر بدم چون یزدان
بر جای خودش نشاندمی من انسان
زیرا فلک و تمامی موجودات
عاصی است ز مکر و حیله این حیوان
سپاس از همه همراهان عزیز
حسن رحمانی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۳۰ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۲:
بیت سوم ، مصرع دوم به نظرم خطایی داره چون وزنش مشکل داره ظاهرا، ولی هرچقدر فکر میکنم نمیتونم مطمئن باشم نکته ش کجای مصرعه و چی باید تغییر کنه.
رضا از کرمان در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۲۴ دربارهٔ حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۷:
سلام
من این بیت را به صورت ذیل شنیده بودم چه خوب شد اینجا بصورت صحیح اصل وسند شعر رو پیدا کردم
به درویشی قناعت کن که سلطانی خطر دارد
غمناک ابددوست در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۲۰ در پاسخ به سورنا دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
👌
احسان حمیدی در ۱ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۱۷ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷ - ترانه جاودان:
خانم لیلا شریفی هم این غزل را به زیبایی تمام خوانده‌اند.
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد) در ۱ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۳ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۶: