Sara Cht در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۳:۰۷ در پاسخ به فادیا دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » شرح پریشانی:

کتاب شاهد بازی دکتر شمیسا رو بخونید ضمن اینکه تو ابیات هم مشخص هست. 

Sara Cht در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۵۷ در پاسخ به آرزو دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » شرح پریشانی:

کتاب شاهد بازی دکتر شمیسا رو مطالعه کنید

Sara Cht در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۵۶ در پاسخ به حبیب حسین تبار دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » ترکیبات » شرح پریشانی:

این شعر درباره یه مرد گفته شده معشوق کلا مذکر هست. شما چی رو با چی قیاس میکنی برادر!

معین الف در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۴۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۲:

ما کشتهٔ عشقیم و جهان مسلخ ماست

ما در پی یاریم و هدف منزل ماست ...

اهورا روآ در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، جمعه ۱۲ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۰:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۵۷:

سلام. ببینید اول عشق رو به اژدها تشبیه می کنه و بعد می پرسه چیست غذای اژدها که قطعا جوابش اینه، این جگر کباب من

نیما نجاری در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۳:۳۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲:

هویار؛

گر بانگ برآید که سری در قدمی رفت

بسیار مگویید که بسیار نباشد

 

 

در تحمل محب و تحمل یار و آزمایشات وصل و وصال یار

... پیر ما جناب مولاناعطار [رحمت الله علیه] فرمود؛

و گفت: اعرابیی دیدم در طواف، تنی نزار و زرد و استخوان بگداخته. 

بر او گفتم: تو مُحبّی؟

گفت: بلی.

گفتم: حبیب تو به تو نزدیک است یا از تو دور؟

گفت: نزدیک.

گفتم: موافق است یا ناموافق؟ 

گفت: موافق.

گفتم:سبحان الله! محبوب تو به تو قریب (نزدیک)، و تو بدین زاری و نزاری؟!

اعرابی گفت: ندانسته‌ای که عذاب قُرب و

موافقت سخت‌تر بُوَد هزار بار از عذاب بُعد و مخالفت!

 

[تذکره الاولیاء ذکر مولانا ذوالنون مصری]

همیرضا در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۲۱:۳۹ در پاسخ به vafa دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۴:

با درود، ملاک گنجور منبع چاپی است که تصویر آن زیر شعر قابل مشاهده است و تمام این ابیات داخل آن هستند. انتظار نمی‌رود داوری شخصی کاربران -حتی اگر پژوهشگر باشند- در ویرایش متن انعکاس پیدا کند و با منبع کاغذی تناقض ایجاد شود. لطفاً هیچگاه با سلیقه یا نتیجه‌گیری شخصی در متون دست نبرید. جای انتشار این گونه داوری‌ها مقالات علمی و ادبی یا حاشیه‌های گنجور است نه متن گنجور.

صادق در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۴۳ در پاسخ به کامران دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۶۴:

با سلام، جناب آقای دکتر سروش هم در یکی از سلسه گفتارهای راجع به مثنوی بیت دوم را به صورت "بر چنان چشم نهان، چشم عیان بگریسته"  گفته اند.

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۴۳ دربارهٔ آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵:

من اندر آن چاهِ ذقن ، افتاده‌ام ای سیم‌تن،

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۴۱ دربارهٔ آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵:

آبی که اسکندر نخورد ، چندان کِش از پی دست برد،

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۴۰ دربارهٔ آشفتهٔ شیرازی » غزلیات » شمارهٔ ۱۵:

زلفت به هر جا می کشد ، دل در هوایش می‌رود،

سیدمحمد جهانشاهی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۳۸ دربارهٔ حاجب شیرازی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰:

پرداختی از جنسِ خود ، ای شیر شکّر ، قاب را

احمدرضا ضیایی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۳۸ دربارهٔ رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه » بخش ۴۴:

در لغت نامه دهخدا این بیت این گونه آمده است:

گفت دینی را که این دینار بود

کاین فژاکن موش را پروار بود.

ومعنای بیت این است که : به شخص دیندار گفت که این دینار سبب غرور و جسارت این موش پلید شده بود.

حسام الدین سالکی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۱۲ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۲۳ - پیدا شدن شاپور:

آهسته دارد

نازنین مریم حسینی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۲:۴۵ در پاسخ به نگین دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۳:

درود 

در گذشته دخالت ذوق و سلیقه عمومی در تغییر کلمات به کلمات دیگر در ایجاد ضرب المثل موثر و معمول  بوده وگرنه این همان ضرب المثل است.

برگ بی برگی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۱:۲۴ در پاسخ به .فصیحی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:

سلام بر شما، موجبِ امیدواری ست به درستی و مشوقِ ادامهٔ راه، سپاس

نازنین مریم حسینی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۲۱ در پاسخ به محسن خانی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۳:

جسارتا خانگی و ترس محتسب خورده  هر دو صفت شراب است 

عین جیم در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۹:۰۰ دربارهٔ جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۲۰:

درود، گویی مصراع دومِ بیت اول، باید این چنین باشد (برای درستی وزن): 

ز شیشهٔ حلبی و ز بادهٔ عنبی

جانعلی سوادکوهی در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۴:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۴:

"نوشته‌ بد" (در بیتی از حافظ)

دوران همی نویسد بر عارض‌اش خطی خوش
یا رب نوشته‌ی بد از یارِ ما بگردان!

خط برآوردن یا سبزشدنِ موی پشتِ لب و چهره‌ی محبوب (مذّکر) در شعرِ فارسی مضمون مکرری است. شاعران آن‌قدر در این‌باره تصویر و مضمون و حکایت پرداخته‌اند که گمان‌می‌کنم مثال‌زدن و شاهدآوردن کار بیهوده‌ای است. سعدی به‌خصوص در گلستان و عبید زاکانی در حکایاتش از این مضمون ماجراها پرداخته‌اند. عبید حتی "ریش‌نامه‌"ای مستقل نیز ترتیب‌داده. از پربسامدترین مضامین در این زمینه نیز تهدیدِ معشوق ازسوی عاشق است؛ این‌که اگر تو امروز به من بی‌توجه باشی فرداروز که آفتابِ چهره‌ات غبارآلود شود، این شیفتگی و سرسپردگیِ من هم‌چنان برقرار نخواهد‌بود. 

حافظ نیز بارها از این موضوع مضمون پرداخته. سبزه‌ی بوستانِ بهشت و موران گردِ سلسبیل در شعرِ او همین حسنِ وصف‌ناپذیرِ روی امردان است. جدا‌از رواجِ غلام‌بارگی و گرایش به عشقِ مذکر در فرهنگِ گذشته، گویا اوصافِ غلمانِ بهشتی (به‌عنوان سرنمونی مذهبی) نیز در این توجه به "ساده"رویان (دست‌کم به‌عنوانِ سنتی زبانی و ادبی) تاحدی موثر بوده‌است. 

در این بیت شاعر چه می‌گوید؟ می‌گوید: اکنون که محبوب نوجوان است، موی نورُسته‌ (هم‌چون خطی خوش) بر گردِ لبانش او را دل‌ربا و زیباتر نیز ساخته؛ اما خدایا مباد این موی نورُسته را به ریش و سبیلی نازیبا بدل فرمایی!
درحقیقت شاعر، درحالی‌که خود یقین‌دارد این حسنِ محبوب هم‌چنان برقرار نخواهدماند، عاجزانه از خدای خویش می‌خواهد این آینده‌ی محتوم اما شوم (ریش و سبیل) را هم‌چون سوء‌القضایی از وجودِ نازکِ محبوبش دور کند.

نکته این‌جا است که "نوشته" در بیت ایهام‌آمیز به‌کار رفته: 
۱_ خطّ پشت لب
۲_ سرنوشت

حافظ که می‌دانیم اشعری‌مذهب نیز بوده حسرت‌مندانه از خدای خود می‌خواهد آن‌چه را که بر "قلمِ صُنع" رانده و در "لوح محفوظ" ثبت‌کرده تغییردهد تا حُسنِ یارش هم‌چنان پایدار و برقرار بمانَد. 

برگرفته از کانال تلگرامی «از گذشته و اکنون»
@azgozashtevaaknoon

کوروش در ‫۱ سال و ۴ ماه قبل، پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۲:۵۲ در پاسخ به مهدی بهامین پور دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۵۳ - بیان آنک حصول علم و مال و جاه بدگوهران را فضیحت اوست و چون شمشیریست کی افتادست به دست راه‌زن:

هوش و ذکاوت و تحریف رو از کجا در آوردید معنی آیه رو بنا به سلیقه خودت گفتی