محسن جهان در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱۳:
در این رباعی مولانا تفاوت علم اکتسابی و عشق الهی را بزبانی عارفانه بیان می‌کند.
امیرحسین صباغی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۰۰ دربارهٔ قطران تبریزی » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۱۲۴:
وزن شعر بوضوح فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع است. اما ضبط غلط مصرع سوم باعث شده این همه مدت کسی از دوستان وزن را مشخص نکند. ممنون می‌شوم اگر کسی از دوستان مصرع سوم شعر را درست کند.
رضا پروا در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۳۹ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » مدایح و مناقب » شمارهٔ ۱ - بنام ایزد:
منظور این است که موسی بعد از کشیدن ریش فرعون بود که نشان پیامبری یافت.
رضا پروا در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۳۳ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » مدایح و مناقب » شمارهٔ ۱ - بنام ایزد:
گه رسانی صورتی از ریش فرعونش منال
امیر رحیمی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۵:۱۰ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۲۵۷ - عشق و فخر:
خدایا کی باور می‌کنه امروز که بیت اول این شعر رو بهار گفته باشه خیلی سال پیش...خیلی جالبه خیلی 😃
تا به چند اندر پی «عشق مجازی»😅
چند با «یار مجازی » عشق بازی؟😂😂😂
جهن یزداد در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۴:۱۲ دربارهٔ فرخی سیستانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۰۷ - در مدح محمد بن محمود بن ناصر الدین گوید:
در این سروده تنها دو واژه عربی امده جوشن شهد
چه فسون ساختند و باز چه رنگ
آسمان کبود و آب چو زنگ
که دگرگون شدند و دیگر سان
به نهاد و به خوی و گونه و رنگ
آن شد از ابر همچو سینه غرم
وین شد از برگ همچو پشت پلنگ
زیر ابر اندر آسمان خورشید
خیره همچون در آب تیره نهنگ
زیر برگ اندر آب پنداری
همچو در زیر روی زرد زرنگ
آب گویی که آینهٔ رومیست
بر سرش برگ چون بر آینه زنگ
وز دژم روی ابر پنداری
کآسمان آسمانه ایست خدنگ
خسرو پر دل ستوده هنر
پادشه زاده بزرگ اورنگ
آنکه نام پیمبری دارد
که بسی جایگاه کرده بچنگ
آنکه دو دست راد او بزدود
ز آینهٔ رادی و بزرگی زنگ
نیست فرهنگی اندر این گیتی
که نیاموخت آن شه، آن فرهنگ
ماه با فر او ندارد فر
کوه با سنگ او ندارد سنگ
سایه تیغش ار به سنگ افتد
گوهر از بیم خون شود در سنگ
هر کجا بوی خوی او باشد
بر توانی گرفت مشک به تنگ
هر کجا دست راد او باشد
نبود هیچکس زخواسته تنگ
هر کجا او بود نیارد گشت
زفتی و نیستی بصد فرسنگ
هر کجا نام او بری نبود
بد و بیغاره و نکوهش و ننگ
هر که پر دل تر و دلاورتر
نکند پیش او بجنگ درنگ
ای جهان داوری که نام نکو
سوی تو کرد زان جهان آهنگ
آفریننده جهان بتو داد
نیروی رستم و هش هوشنگ
نشود بر تو زایچ روی بکار
هیچ دستان و تنبل و نیرنگ
خسروا خوبتر ز چهره تو
چهره ای نیست در همه ارتنگ
دشمن تو ز تو چنان ترسد
که ز باز شکاردوست کلنگ
زهره دشمنان بروز نبرد
بردرانی چو شیر سینه رنگ
تا به روم اندرون نیاید چین
تا به چین اندرون نیاید زنگ
شاد باش و دو چشم دشمن تو
سال و مه از گریستن چو وننگ
دست و گوش تو جاودان پرباد
از می روشن و ترانه چنگ
مهرگانت خجسته باد و دلت
بر کشیده بر اسب شادی تنگ
امیررضا رجبی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۵ در پاسخ به شهرام شمس دربارهٔ عنصرالمعالی » قابوس‌نامه » بسم الله الرحمن الرحیم:
سلام وقتتون بخیر
من از این کانال تلگرام نسخه صوتی رو گوش دادم و چون در فایل صوتی توضیحات و شرح بود اکثر باب ها را متوجه شدم. بسیار خوانش عالی‌ست.
مونس در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۲۹ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:
خیلی ممنونم برای خوانش 🌸✨️
فاریان در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۷ در پاسخ به میــــرِ سلطان احمـــد دربارهٔ کسایی » دیوان اشعار » قطرهٔ باران:
بسیار بسیار ممنون به خاطر توضیح و عکس! بدون آن بعید بود متوجه معنیش بشوم!
ابوتراب. عبودی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۰۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹:
سید حسین موسویان در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۱۶ دربارهٔ عطار » مصیبت نامه » بخش چهارم » بخش ۱۰ - الحكایة و التمثیل:
بیت ۸، نادرست: کل یاب/ درست: کلّ باب
بیت ۱۵، نادرست: که/ درست: گه
وحید یزدی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶:
مولانا خطاب به اشک روی گونه‌‌اش می‌گوید که به یار من که باعث شادی قلبم است، آن کسی که با بودنش گویی من در بهشت و در فصل بهار هستم و به تماشای او می‌پردازم. اگر شبی به یاد من افتادی، یاد خوبی‌های من بیفت نه بدی‌ها و بی‌ادبی‌های من
وحید یزدی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵:
ای کسی که ماه در آسمان هم تو را نیافت. رخ زرد تو که نشان از عشق حقیقی تو می‌باشد، ارزشمندتر سرخی شفق است. معمولا چهره سرخ برای مردم جذاب‌تر است، اما رخ زرد عاشق خدا، بر همه چهره‌‌ها برتری پیدا می‌کند
بهار نارنج در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۶:۲۳ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - در مقام اهل توحید:
سلام
بنظر غزل الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها نیز هم وزن و هم قافیه با این شعر است
محمد مهدی کریمی سلیمی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۳:
در این غزل حافظ به خوبی این سرّ بزرگ را هویدا می کند که معشوق خودِ ماییم؛ که اشتباهی متوهم شده ایم معشوق دیگری است و ما عاشق او شده ایم. در حالی که ما عاشق انعکاس تصویر خودمان در آیینه شدیم و خودمان خبر نداریم.
بعد از بیان سرّ در بیت های 3 تا 6، در بیت 8 سرنوشت خودش را پیش بینی می کند که این گونه فاش کردن اسرار عاقبت الامر سرش را به باد خواهد داد و او را شهرۀ جهان خواهد ساخت (که البته بخش دوم به حقیقت پیوست).
آری عزیز، هرچه هستی تویی و بس. انسان های دیگر هم این جامِ جهان‌بین را مثل تو دارند. فکر نکن جام آنان از تو متفاوت است؛ تو نتوانسته ای نیک در جام خود بنگری.
رضا صالحی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۴۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:
کشی که بدونه وضع جهان، آشفته‌ست...
رضا صالحی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:
ندانی دانست: نتوانی دانست
رضا صالحی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:
در این دانستن: این ماجرا را دانست. «در» اضافه‌ست...
رضا صالحی در ۱ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۱۳:۳۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:
آن شد: تمام شد...
تورج رامان در ۱ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۴۰۲، ساعت ۰۷:۳۶ دربارهٔ ایرج میرزا » مثنوی‌ها » شمارهٔ ۲۲ - پسرِ بی هنر: