جهن یزداد در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۲ دربارهٔ طبیب اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۵ - نوایی:

پی ناقه آهسته تر رو  که ترسم
 غباری بدامان محمل نشیند
خلد گر بپا خاری اسان دراید
 چه سازم بخاری که در دل نشبند
 مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
  ز بامی که برخاست مشکل نشیند
 -
 دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
 از گوشه بامی که پریدیم پریدیم

سپهر نواب زاده در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۱۱ در پاسخ به دکتر دربارهٔ قاآنی » قطعات » شمارهٔ ۱۰۶:

چون درباره عمر و سن و سال هفتاد سالگی و هشتاد سالگی صحبت می‌کند، سوگند به خدایی می‌خورد که آفریننده زمانه و روزگار است. (.... به خلاق زَمَن)

 

یعنی به همان خدایی که زمان را آفرید قسم، من هفتاد هشتاد سال است که گنگ و لالم.

ارادتمند- سپهر نواب زاده

امیررضا سالمیان در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵۹:

سلام  دکتر کیخا فعالیت نمیکنند؟

Afshar در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۶:۵۲ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۳۰ - در مدح نصر بن احمد سامانی:

بیت دوم بر وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن است

نیما سعیدی در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۹ در پاسخ به پژمان دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:

اتفاقا بالعکس ، دست در ساعد بودن یعنی دست ها به هم گره خرده و پانند تسبیه به هم بیوسته شود 

هم از نظر معنی ، هم ازنظر واج آرایی ، و هم حافظ شناسی (بارها عبارت ساعد سیمین را بکار برده است) کلمه ساعد رجحان دارد

نیما سعیدی در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۶ در پاسخ به پژمان دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:

احسنت بر شما 

نیما سعیدی در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۵ در پاسخ به کوروش امیری دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:

با سلام 

 

عزیزانم زبان شیرین فارسی زبان تفکر و تعقل است و حتی کوچکترین نکات و حروف با فکر و طمانینه کنار هم قرار گرفته اند.

 

این بنده ی کمترین شمارا دعوت میکنم به نکته ای ظریف دقت فرمایید : 

 

اولا که معنای جملات زیر کاملا متفاوت اند 

 

دست در دامن زدن 

 

دست بر دامن شدن 

 

دامن به دست داشتن

 

دست در دامن داشتن

 

همانگونه که عزیزی میفرماید : 

 

هم از تو در گریزم و هم از تو ناگزیر

دامن به دست دارم و دستم به دامن است

 

عزیزانم ، بعید است ندانید تفاوت معنی ( دست در دامن بودن ) و ( دست بر دامن بودن ) چه تفاوت عظیمی در معنای جمله ایجاد میکند که با بهانه هایی از جمله نسخه قدیمی یا مکاشفه ی شاعر قابل اغماض نیست.

 

و البته حافظ شناسان و ادبا می دانند که در اشعار دیگر بزرگانی چون مولانا ، هیچگاه دست در دامن بودن مشاهده نشده است و همواره ( دست در دامن زدن ) و یا (دست بر دامن بودن ) با معانی مورد نظر شاعر و دقیقا به جای خود ؛ آورده شده است. 

 

 

 

دامن ندارد غیر او جمله گدااند ای عمو

 

درزن دو دست خویش را در دامن شاهنشهی

 

 

 

و اینجا نیز چون کلمه (اندر ) بکار رفته و انتهای مصرع (بودن) است قطعا میبایست از ساعد استفاده شود.

 

 

 

 

 

و البته که ساعد ساقی چه از نظر معنوی کلمات چه از نظر واج آراستن و چه از نظر رسالت ساقی و چه از نظر حافظ شناسی ارجح است : 

 

پنجه با (ساعد سیمین) نه به عقل افکندم

 

غایت جهل بود مشت زدن سندان را

نیما سعیدی در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۴۸ در پاسخ به پوریا ضرابی دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:

دوست عزیز شما از کجا میدونید که حافظ قطعا دامن بکار برده که نظرات دیگران را با سواد حافظ مقایسه میکنید 

البته که معنی هنر در تمام کتب هم این است که هرکس به زعم خویش و مراد دل خود از آن برداشت کمد 

و صد البته با منطق ، علم ادبیات و هر خط کش دیگری که نگاه کنید باز هم کلمه ساعد درست می باشد.

فرهود در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۳:

در تمام خوانش‌های صوتی بالا، کلمه «خرامان» را غلط می‌گویند. درستش خِرامان است.

سعمن در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۰۲ در پاسخ به رضا از کرمان دربارهٔ ایرج میرزا » قصیده‌ها » شمارهٔ ۱۰ - انتقاد از حجاب:

سلام و درود بر شما

چند آیه در قرآن مربوط به حجاب می شود که یکی از آنها معروف به آیه جلباب است

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلنَّبِیُّ قُل لِّأَزۡوَٰجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَآءِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ یُدۡنِینَ عَلَیۡهِنَّ مِن جَلَٰبِیبِهِنَّۚ ذَٰلِکَ أَدۡنَیٰٓ أَن یُعۡرَفۡنَ فَلَا یُؤۡذَیۡنَۗ وَکَانَ ٱللَّهُ غَفُورٗا رَّحِیمٗا

 آیه ۳۳سوره احزاب

ای پیغمبر (گرامی) به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو که خویشتن را به چادر فرو پوشند، که این کار برای اینکه آنها (به عفّت و حرّیت) شناخته شوند تا از تعرض و جسارت (هوس رانان) آزار نکشند بسیار نزدیکتر است و خدا (در حق خلق) بسیار آمرزنده و مهربان است

همانطور که ملاحظه می فرمایید این دستور به عموم زنان داده شده است نه فقط همسران پیامبر

متحیر در ‫۱ سال قبل، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۲ - (مناجات اول) در سیاست و قهر یزدان:

پرده برانداز و برون آی فرد

گر منم آن پرده به هم درنورد

کمال دعاست.

MOSTAFA Nikroozi در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۱:

چقدر زیبا 

امیرمحمد جبلی در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۲۳۵:

صداع به معنای مزاحمت

مهدی در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۵۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۸۰ - بیان سبب فصاحت و بسیارگویی آن فضول به خدمت رسول علیه‌السلام:

مولانا با بهره بردن از وقایع زمان محمد بدنبال اهدافیست که نشان بدهد زنده شدن واقعی چیست. شراب خدایی در افراد مختلف تاثیرات متفاوتی میگذارد در آنهاییکه کاملا از ذهنیت و الودگی ذهنی رها شده و خدایی شده باشند خدایی تر شده، ذهنهای کاملا رها نشده از الودگی که به غلط تصور میکنند به خدا زنده شده اند این تصورات غلط حالشان را بدتر، الودگی دیگری بر ذهنیاتشان اضافه شده ،فاصله اشان را از خدا بیشتر خواهد کرد. عارفانی بودند که به واقع به خدا زنده نشده ولی تصور میکردند که زنده شده اند. عرفان برای اینها شده بود وسیله ای برای فخر فروشی. حال انکه فخر فروشی خودش یکی از نشانه های زنده نشدن بوده، لاجرم بر الودگی ذهنی انها افزوده و موجب فاصله بیشتر از خدا خواهد شد.

Delaram Rajabi در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۲:۴۱ در پاسخ به رضا دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۸:

توضیحات بسیار عمیق و زیبایی بود باعث شدید من کلمه به کلمه غزل رو با تمام وجود درک کنم. دست مریزاد 👏🏼

فرهود در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲:

جفان کالجواب در آیه ۱۳ سوره سبأ است.

ادبیات در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۰۰ در پاسخ به مادر اميرعليي دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:

🌹🌹🌹🌹

ادبیات در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۵۷ در پاسخ به دكتر امير محمد احمدزاده متخصص مغز و اعصاب دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:

من به ملکوت میروم، چه میکنی سعدی با دل ملت پارس. روحت شاد استاد سخن🌹🙏

فرهود در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸:

این مه ز کجا آمد و این روی چه روی است؟

«و این» بجای «وین»  روان‌تر به نظر می‌رسد.

فرهود در ‫۱ سال قبل، پنجشنبه ۲۵ آبان ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۳۶ در پاسخ به مریم دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۸۰:

ثرید معرب ترید است. هر دو درست است به معنی نان شکسته در کاسه.