گنجور

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۲۸

 

دل بردی و دین رواست اینها

ای جان جهان چهاست اینها

بندم ز غمت جدا شد از بند

از جور و ستم جداست اینها

گفتی دهمت هزار دشنام

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۳

 

درد تو زمان زمان فزون است

وین سوز درون ز حد برون است

عقل از هوس تو بی قرار است

دل در طلب تو بی سکون است

با عشق نر هوشمندی ما

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۴

 

درد تو به از دواست ای دوست

اندوه تو جانفزاست ای دوست

دریوزه گر در تو از تو

جز درد و بلا نخواست ای دوست

با آنکه ز مفلسی ندارم

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۲

 

در علم محققان جدل نیست

از علم مراد جز عمل نیست

کفش خضر و عصای موسی

شایسته پای و دست شل نیست

اگر فکر کی درین چه باشد

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۱۴۸

 

دل در طلبت حیات جان یافت

جان از تو بقای جاودان یافت

گم کرده نام و ننگ و هستی

تاجست ز نو نشان نشان یافت

در کنه تو خاطر بقین جوی

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۲۱۹

 

گر عشق تو داغ جان‌گداز است

صد شکر که داغ دلنواز است

گر درد تو بار صحبت ماست

غم نیز ز محرمان راز است

دل کم نکند نیازمندی

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۵

 

گر یار طبیب درد من نیست

دردا که امید زیستن نیست

بیمار را به تندرستی

جز ناله درون پیرهن نیست

هر سر که برید از در یار

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۳۸۱

 

چشمش را عقل و مبه و جان زد

این دزد هزار کاروان زد

هر نیر بلا که سوی دلها

از غمزه کشید بر نشان زد

خاک در او چو دیده دریافت

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۳

 

در صحبت دوست جان نگنجد

شادی و غم جهان نگنجد

در خلوت قرب و حجره انس

این راه نیابد آن نگنجد

ما خانه خراب کرد گانرا

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۴

 

در عشق تو ترک سر چه باشد

از دوست عزیزتر چه باشد

جان نیز اگر فرستم آنجا

این تحفه مختصر چه باشد

ای مردم چشم روشن من

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۴۸۷

 

اگر درد تو از حبیب باشد

درد سرت از طبیب باشد

ما را چه غریب شهر خوانی

عاشق همه جا غریب باشد

أهم مشنو که گل پریشان

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » قصاید » شمارهٔ ۴

 

ای ذات ترا ظهور عالم

چون خلعت مصطفی و آدم

بر لوح وجود نقطه سهو

افتاده موخر و مقدم

در فاتحه حروف نامت

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۳۶

 

درسخنم کزو زنم لاف

لاف از سخن چو در توان زد

بر فرق حسود قالبی گوی

آن خشت بود که پرتوان زد

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۴۱

 

آواز حزین سوزنی را

مشنو که کنند عیب بسیار

خشک است همین و نیز باریک

چون سوزن خار های دیوار

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۴۸

 

طبع تو کمال کیمیایی است

کز وی سخن تو همچو زر شد

دیوان تو دی یکی همی خواند

دیدم که دهانش پر شکر شد

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۴۹

 

باغی است پر از گل معانی

دیوان کمال تازه اش دار

شعر دگران چو خار اشتر

پیرامن او بجای دیوار

تا سنبل و نرگسش نچینند

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۶۴

 

ای پاره ز چنگت به تن صوفی دلق

درشان تو آیت یزید فی الحق

چنگت به سپاه طوقتمش می ماند

کاشکستن او شد سبب راحت خلق

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۶۸

 

ای حافظ عندلیب آهنگ

آهنگ تو رفته نیم فرسنگ

گر زهره بر آسمان زند عود

سهلست تو بر زمین بزن چنگ

کمال خجندی
 

کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۸۷

 

این خیمه سرداق کمال است

نقصان ز طناب او گسسته

گرد در او ز صبح تا شام

اصحاب کمال حلقه بسته

زیرا که درو مقیم قطبی است

[...]

کمال خجندی
 

کمال خجندی » معمیات » شمارهٔ ۲ - خرم

 

گویم به تو نام آن شکرلب

شیرین‌تر ازین چه کار باشد؟

خرما بگزین و بفکن از وی

چیزی که میان خار باشد

کمال خجندی
 
 
۱
۲
sunny dark_mode