ای غمت شادی دولتمندان

لب امید به یادت خندان

باد یک شمه ز لطفت گفته

باغ را غنچه دل بشکفته

می گشایی به سر انگشت کرم

[...]

ای ز خود ناشده یک لحظه خلاص

هر دم از عام مجو خلوت خاص

چو الف از همه کس فرد مشو

حکم «المؤمن آلف » بشنو

میل وصلت ز الف کم باشد

[...]

عارفی طوف کنان رفت به باغ

دید در باغ حمامی با زاغ

با هم از حکم دو جنسی رسته

چون دو همنجس به هم پیوسته

عارف آن حال عجب را چون دید

[...]

ای دل و دیده صاحبنظران

از خیالت به جمال دگران

روی در روی تو باشد همه را

چشم دل سوی تو باشد همه را

همه جا پرتو رویت نگرند

[...]

ای درین خوابگه بی خبران

بی خبر خفته چو کوران و کران

سر برآور که درین پرده سرای

می رسد بانگ سرود از همه جای

بلبل از منبر گل نغمه نواز

[...]

صوفیی راه یقین می پیمود

پا به میدان توکل می سود

روز در بادیه می برد به شب

یک شبی زنده ای از حی عرب

آمدش در ره آن بادیه پیش

[...]

ای ز تو ملک و ملک رفته ز دست

شتران فلک از ذوق تو مست

بیم آنست که این هفت و چهار

بگسلانند ز مهر تو مهار

در بیابان غمت روی نهند

[...]

ای بلند از قدمت پایه تخت

تاج را گوهر تو مایه بخت

کرده از صبح ازل همرهیت

سایه وش دولت ظل اللهیت

منصب خسرویت داده خدای

[...]

عدل نوشیروان چو یافت کمال

ملکش از ماشطه عدل جمال

خواست تفتیش غم و شادی ملک

به خبرگیری از آبادی ملک

خویش را شهره به بیماری ساخت

[...]

ای ز عدل تو سماوات به پای

نور عدلت ز زمین ظلم زدای

عدل شاهان که به هر خیر و شریست

از جهانداری عدلت اثریست

نام تو عدل بود کار تو عدل

[...]

ای می قرب شهت برده ز دست

زین قرابه نشده کس چو تو مست

زود باشد که دهد خونابه

ساقی دورت ازین قرابه

حق این قرب به شکر آر بجای

[...]

عمر ثانی آن همچو نخست

کرده در دین سبق عدل درست

داشت در ستر حرم فرزندان

چون پدر جمله سعادتمندان

عید شد پیش پدر جمع شدند

[...]

ای به راه طلبت سعی کسی

خالی از ترک هوس ها هوسی

آه ازین هیچ کسی ها که ز ماست

بهر این بوالهوسی ها که ز ماست

جان درین هیچ کسی چند کنیم

[...]

ای درین تنگ فضا گشته اسیر

زیر تیغ و قلم شاه و وزیر

گه ز تیغ ستمی همچو قلم

فرق سر شق شده رنج و الم

گه به زخم قلمی همچون تیغ

[...]

گفت روزی به مناجات کلیم

کای جهاندار خداوند حکیم

بر دلم روزن حکمت بگشای

عدل در صورت ظلمم بنمای

گفت تا نور یقینت نبود

[...]

ای ز تو اهل نظر تیز بصر

کارت از قاعده عدل بدر

غایت کار تو نتوان دانست

کنه اسرار تو نتوان دانست

بس که پختیم درین نکته هوس

[...]

ای نهال چمن جان و دلم

غنچه باغچه آب و گلم

قرة العینی و چشمم به تو تیز

چرخ را کند کن چشم ستیز

قوة الظهری و پشتم به تو راست

[...]

حسن آن سبط نبی سر ولی

طلعتش مطلع انوار جلی

رفت در خانه آن تازه جوان

در ره اهل دل از گرم روان

دید بر خلق خدا در بسته

[...]

ای مراد دل تنها شدگان

مونس وحدت یکتا شدگان

مایه صحبت تو تنهایی

سایه وحدت تو یکتایی

فرخ آن کس که به تنهایی ساخت

[...]

جامی این پرده سرایی تا چند

چون جرس هرزه درایی تا چند

چند بیهوده کنی خوش نفسی

هیچ نگرفت دلت زین جرسی

ساز بشکست چه افغان است این

[...]