حسن آن سبط نبی سر ولی
طلعتش مطلع انوار جلی
رفت در خانه آن تازه جوان
در ره اهل دل از گرم روان
دید بر خلق خدا در بسته
وز همه خلق جدا بنشسته
گفت کام تو ز یکتایی چیست
مونس جانت به تنهایی کیست
گفت آن کس که مقیم دلم اوست
تخم دل کشته در آب و گلم اوست
من و اوییم درین تنهایی
نیست کس را به میان گنجایی
باز گفتا که درین کاشانه
مر تو را چیست متاع خانه
گفت چیزی که درین خانه مراست
ترسکاری دل از قهر خداست
گرد این خانه چو در می نگرم
غیر ازین نیست متاع دگرم
باز گفتا که دهد دور و دراز
مجلس خوش حسن بصری ساز
وعظ او پرده غفلت بدرد
کاهلی را ز جبلت ببرد
چون سوی مجلس او می نروی
تا ازو نکته حکمت شنوی
گفت ناید بجز از بی خبران
حق پرستی به حدیث دگران
ای بد آن بنده که در راه خدای
پند ناصح دهدش قوت پای
من به بیداری خود در کارم
گو مکن مرغ سحر بیدارم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، حسن به خانه یک جوان می‌رود و با او درباره تنهایی و مونس دلش صحبت می‌کند. جوان می‌گوید که تنها کسی که در دلش جا دارد، کسی است که در دلش مقیم است و می‌تواند او را از قهر خدا ترساند. او به حسن می‌گوید که غیر از این، چیزی در خانه‌اش ندارد. سپس حسن به اهمیت یادگیری و شنیدن پندهای ناصح اشاره می‌کند و این‌که بیداری و آگاهی در راه خداوند مهم‌تر از خواب و غفلت است. در نهایت، جوان از بیدار شدن و آگاهی در مسیر حق می‌گوید.
هوش مصنوعی: زیبایی آن جوان نبی مانند ستاره‌ای است که نورش درخشان و تابان است.
هوش مصنوعی: آن جوان تازه‌نفس به خانه‌اش رفت و در مسیر دل‌های عاشق و اهل دل، از احوالات و احساسات گرم و پرشور خود گذشت.
هوش مصنوعی: او به ایستایی و وقار به دیگر افراد نگاه می‌کند و از همه مردم فاصله گرفته و تنها نشسته است.
هوش مصنوعی: می‌پرسد که چه چیزی برای تو در تنهایی آرامش‌بخش است و مونس جانت در این تنهایی کیست.
هوش مصنوعی: کسی که در دل من جا دارد، دانه‌ای از عشق را در آب و گل وجودم کاشته است.
هوش مصنوعی: ما تنها دو نفر هستیم و در این تنهایی، هیچ کس دیگری در میان ما جایی ندارد.
هوش مصنوعی: او دوباره گفت که در این خانه برای تو چه چیزی ارزشمند است؟
هوش مصنوعی: گفت که هر چیزی که در این خانه وجود دارد، ناشی از ترس من از عذاب خداوند است.
هوش مصنوعی: وقتی به دور این خانه نگاه می‌کنم، غیر از این چیز دیگری ندارم.
هوش مصنوعی: او دوباره گفت که دور و دراز، جلسه‌ای زیبا و خوش‌آیند با حسن بصری برپا کن.
هوش مصنوعی: سخنرانی یا نصیحت او می‌تواند غفلت را از دل انسان دور کند و بی‌توجهی را از فطرت او پاک کند.
هوش مصنوعی: وقتی به دیدار او نمی‌روی، هرگز نتوانی از او سخنان حکمت‌آمیز بشنوی.
هوش مصنوعی: او می‌گوید که تنها کسانی که در جهل به سر می‌برند، می‌توانند به پرستش حق بپردازند و از سخنان دیگران پیروی کنند.
هوش مصنوعی: بنده‌ای که در مسیر خداوند، از نصیحت‌های ناصحین بهره نبرد و به استقامت و قدرت خود متکی باشد، در واقع در وضعیتی نامناسب قرار دارد.
هوش مصنوعی: در مورد بیداری خودم و تلاش‌هایم حرف نزن، چون من صبح زود بیدار شده‌ام و مشغول کارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.