بخواهم گفت وصف سرخ کناس
چو کرد اندر دلم ابلیس وسواس
ترشروئی، ابوالعباس نامی
نشسته بر بساط آل عباس
بتن ماننده روباه مسلوخ
بسر ماننده بیغور نسناس
بسان پاچه گاوی که از موی
برون آرد ورا شاگرد دواس
نشان طوق بر گردن چنان چون
غلام ارمنی جسته زنحاس
کلاهی بر سرش، رسته کلاهی
برون در دست برد هیچ فلاس
چو مس از روی سرخی و ز سختی
چو روی و آهن و پولاد و الماس
همیشه سارق سرقین مهلع
کلید حجره فرماق و قیماس
صفات خواجه نیمور منست این
که گفتم پیش این یکمشت نسناس
چه نیمور و چه اشنان کوب بقال
چه نیمور و چه گندم کوب هراس
من این نیمور خود را وقف کردم
علی صبیانکم، یا ایها الناس
اگر نیمور من روزی بمیرد
کفن باید و راسی جامه کرباس
رفیقا کاف . . . ن بر . . . ر من نه
پس آنگه خوه بکف، خواهی بیاماس
چرا دزد سنائی از خطیری
نخواهم خورد زرق و هزل و وسواس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف شخصیتی به نام ابوالعباس میپردازد که او را با ویژگیهای منفی و توأم با کنایههای تند توصیف میکند. او را به عنوان فردی ترشرو و بدخلق معرفی میکند، که ظاهری ناخوشایند و زشت دارد و مانند دزدی است که به راحتی میتواند به دیگران آسیب برساند. شاعر ضمن انتقاد از این شخص، به وامخواهان و احمقها هم اشاره میکند و به نظر میرسد که قصد دارد جامعه را نسبت به فریبکاریها و ریاکاریهای این افراد آگاه سازد. در پایان نیز به ارزشهای خود اشاره میکند و نشان میدهد که به اعتقاداتش پایبند است.
هوش مصنوعی: میخواهم بگویم دربارهٔ زیباییهای رنگ سرخ، اما به خاطر وسوسههایی که ابلیس در دل من ایجاد کرده، نمیتوانم به راحتی این وصف را بیان کنم.
هوش مصنوعی: شخصی به نام ابوالعباس که به خاطر چهرهاش معروف به بیحالی و دلخوری است، نشسته بر جایگاه خانوادۀ عباس.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف مفهومی میپردازد که به دو عنصر مختلف اشاره دارد: یکی، ظاهری است فریبنده و شیطنت آمیز مانند روباهی که در حال مرگ است و دیگری، بیپناهی و نقصی که در موجودی مانند نسناس وجود دارد. به طور کلی، ترکیب این دو تصویر نشاندهنده تضاد بین ظاهر و واقعیت در زندگی است.
هوش مصنوعی: مانند پاچهی گاوی که از موی بیرون میآید، او نیز شاگردی است که از علم و دانش بهرهمند میشود.
هوش مصنوعی: اشاره به این دارد که نشان طوق بر گردن کسی است که مانند غلام ارمنی به صورت خاص و مشخصی نمایان است. این عبارت به نوعی به موقعیت و هویت فرد اشاره میکند و میتواند نمادی از وفاداری یا خدمتگزاری باشد.
هوش مصنوعی: پسری کلاهی بر سر دارد و کلاهی دیگر در دستانش است، اما به هیچ کلاهی دسترسی ندارد.
هوش مصنوعی: مثل مسی که به خاطر سرخیاش شناخته میشود و از سختیاش نیز برتری دارد، همانند چهرهای که از آهن و پولاد و الماس تشکیل شده است.
هوش مصنوعی: همیشه دزدان دستبرد میزنند و در جستجوی فرصتی مناسب برای ورود به مکانهای بسته و guarded هستند.
هوش مصنوعی: خواص و ویژگیهای آقای نیمور به گونهای است که من پیش از این فقط به یک مشت افراد سطحی و بیارزش اشاره کردهام.
هوش مصنوعی: این شعر به دو نوع فعالیت اشاره دارد: یکی کار نانوایی و دیگری آسیاب کردن گندم. این فعالیتها هم نشاندهنده تلاش و زحمت برای تهیه نان و غذا هستند و هم ممکن است به نوعی نگرانی یا ترس از عدم تامین و کمبود مواد غذایی اشاره کنند. به طور کلی، بیانکننده اهمیت کار و زحمت در زندگی روزمره است.
هوش مصنوعی: من این نیمه از وجودم را فدای فرزندان شما کردهام، ای مردم.
هوش مصنوعی: اگر نیمور من روزی بمیرد، باید برای او کفن آماده کنم و چشمهایم را با پارچهای ساده بپوشانم.
هوش مصنوعی: دوستان، اگر تو بر من خیانت کردی، وقتی به من دست دراز کنی، دیگر نمیتوانی یاد بگیری.
هوش مصنوعی: چرا باید از ترس دزدان و مشکلات دیگر به خودم استرس و دغدغه بیفزایم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یکی بهتر ببینید ایها الناس
که می دیگر شود عالم به هر پاس
دمی از گردش حالات عالم
نمییابم نجات از بند وسواس
چو دل در عقدهٔ وسواس باشد
[...]
به دولت داشتند اندیشه را پاس
نشاید لعل سُفتن جز به الماس
گهی در سینهٔ مردم ز خنّاس
نهم صد دام رُسوائی زوسواس
زبان تیز دارم همچو الماس
ز الماسم بترسید ایّهاالناس
ملامت تا به کی خواهم کشیدن
ازین مشتی خطا بینان نسناس
خدنگ آه من از چرخ بگذشت
[...]
پس از مهر خزانه دور شد پاس
به لؤلؤ سفتن آمد نوک الماس
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.