چه خوش گفت درزی بیک جامه پوش

چو تشریفی میفکندش بدوش

که به در فراخی بمردن بسی

که جان پروراند بتنگی کسی

بشستن چه سودش دهد داوری

[...]

چریک ملابس زهر کشوری

بخواند او زبومی که بود و بری

محبر بجست ومخیل بخواند

حریری و شرب مقفل بخواند

جگن را طلب کرد از افتگون

[...]

بوقت بهاری بد این گفتگو

زنو بود آفاق در شست و شو

نسیمش زوالای باد صبا

شکوفه قلفی گلش جزم ولا

زخود پوستین میفکندند خلق

[...]

کمیتی در آورد کمخا دلیر

زوالای بادصبائی بزیر

مطبق براسبی زخسقی نشست

که جزوی نبد سرخ خنگی بدست

یکی تافته از برای کتل

[...]

شبی دید ناگه لحافی به خواب

که از میخ در جامه شد خراب

بر خرقه‌ای شد که تعبیر کن

مر این آیه را شرح و تفسیر کن

بگفتا به این حال ناگفته است

[...]

وزان روی صوف از پی کارزار

شدش جمع پشمینه بیشمار

بسان فراویز بر دامنش

برآمد زهر سوی پیرامنش

چو طاقین که از جامها اوست طاق

[...]

به پیوست باصوف موئینها

همی رفت جنغی به پشمینها

که باید قراول نمد ساختن

علم ازدم روبه افراختن

هزاران نمد کرد باید گرین

[...]

سقرلاط و سنجاب را خواندند

چو تسمه بر ایشان سخن راندند

که باید شما را کنون عهد کرد

از اندازه بیرون قسم نیز خورد

نه این رو بگرداند از هیچ رو

[...]

پس انگه مقرر شد ازداوری

بر افراد این جامه لشکری

که از جنس موئینه و آستر

بود زیرشان اسبها سر بسر

ازین رختهائی که ما را بزیر

[...]

بشد بهر حاجت بر خرقه صوف

بدش درعقب ارمک فیلسوف

نمد تکیه زیلو گرفته بدی

همی همرهش هر کجا کو شدی

قرین گشته سجاده باصفا

[...]

یکی دیده بان از علم بر منار

سپاهی آن لشکر بیشمار

بدید و بدین سر خبر باز داد

که آن رختها آمد اینک چو باد

طلایه زرخت طلادوز بود

[...]

بشد پهلوان پنبه اندر نبرد

زمیدان دامان برآورد گرد

بگفتا سلاحمم به ببینید تنک

که من چند مرده حلاجم بجنگ

من آنم که اطلس و والا چو دست

[...]

سه روز و سه شب درهم آویختند

بسی گرد از فتنه انگیختند

چهارم نخ خور چو شد بافته

بچرخ این قزآل شد تافته

به پیچیده شد سالوی ساغری

[...]

چو ننمود رو هیچ فنح و فلاح

بشد ارمک آنجا زبهر صلاح

دری چند از دگمه با خود ببرد

که نتوان شمردن چنین کار خورد

وزآنجا خبر شد که ارمک رسید

[...]

قماشی که از تل بود روی آن

گرش روی دیگر کنی پرنیان

خشیشی وصوف ارسجیفش کنی

و یا دگمه در بجیبش زنی

بزودی بدرد همه روی وار

[...]

درین فتنه کافشاند عقل آستی

بغارت بشد رخت من راستی

دوشاه چنین کرده یورش بسیج

مرا خود نبد غیر پیکار هیچ

دلیل اینکه یکدست جامه درید

[...]

شام را بر فرق بنهاده کلاهی از سمور

صبح را در برفکنده پوستینی از فنک

ای پایه جلال ترا چرخ صندلی

وی مسند کمال ترا عرش متکا

حسن این شاهد کمخا بتو رو ننماید

تا چو اطلس نکنی ساده دل از نقش عیوب

صفت جامه خوش آینده تر از ذکر طعام

قصه عقد سپیچست به از و صف مبار