ای بیخبر از حالت رندان خرابات

زین می نچشیدی که شدی سوی مناجات

گر نوش کنی جرعه زین جام مصفا

آنگاه شوی صوفی صافی ز کدورات

تا چند خوری غصه باغ و رز وانگور

[...]

ای طلعت تو مطلع انوار سعادات

خورشید جمال تو عیان از همه ذرات

حسن همه خوبان شده آیات جمالت

ای مصحف رخسار تو مجموعه آیات

در هر چه نظر میکنم از روی حقیقت

[...]

جز عشق که اشرف بود از جمله کمالات

دیگر به کمالی نتوان کرد مباهات

جویم به دعا چندت و خوانم به مناجات

من ذره تو خورشید من و وصل تو هیهات

ماجمله به تو قایم و تو قایم با لذات

[...]

ای گشته صفاتت بجهان آیینه ذات

ذات تو بود مهر و صفاتت همه ذرات

چون مشعله خور که شد از ذره فروزان

ما راست فروزان ز صفت شعشعه ذات

تا رایت عشق تو نگردید نمایان

[...]

پایان شب هجر تو خواهم پی حاجات

هر گه که بر آرم به فلک دست مناجات

گفتی که به خواب تو بیایم شب هجران

در دیده ی من خواب و شب هجر تو هیهات

هم جان دهد و هم بستاند لبت آری

[...]

ای وصف جمال تو به از جمله حکایات

عشق تو به ویرانه ی دل گنج سعادات

از بس که به جان آمده‌ام بی‌رخ زیبات

پایان شب هجر تو خواهم پی حاجات

هر گه که بر آرم به فلک دست مناجات

در دیده ی من خواب شب هجر تو هیهات

از معجزه عیسی بودت بیش کرامات

پیدا بود از حسن تو آثار و علامات

وز شعله آهم به حذر اهل سماوات

[...]

ای طلعت محبوب ازل را زتو مرآت

من باز بگیرم نظر از روی تو هیهات

مشهود چو شد روی تو در چشم یقینم

از لوح دل و دیده بشوئیم خیالات

تا نور تو در طور دلم کرد تجلی

[...]

ای بی خبر از حالت رندان خرابات

زین می نچشیدی که شدی سوی مناجات

تا مست ازین می نشوی باز ندانی

اسرار دل اهل دل از شطح و ز طامات

در میکده ای شیخ گرآیی به ادب باش

کانجا نتوان لاف زد از کشف و کرامات

هر دل که به تابیده در آن نور محبت

خورشید عیان یافته از جملهٔ ذرّات

ای بی خبر از حالت رندان خرابات

زین می نچشیدی که شدی سوی مناجات

ما را نبود جز بتو امید مراعات

در یاب فقیران خود ای پیر خرابات

هرگز نشد ابروی تو بر حاجت ماخم

تا چشم توان داشتن از غیر بحاجات

هر وعده که دادند بما صومعه داران

[...]

ای ذات خدا را رخ نیکوی تو مرآت

فانی تو به قول و اثر و وصف در آن ذات

نفی من درویش بود پیش تو اثبات

بر حجهٔ قائم که بود شاه خرابات

شد مصرف پرچانگی شیخ محلات

مجلس همه اوقات