ای باد صبا کاش رسانی خبر ما

گاهی به سوی ماه نهان از نظر ما

فریاد که مردیم به جایی که از آنجا

هرگز نرسد جانب یاران خبر ما

ما را بکش از غمزه خونریز و میندیش

[...]

ای دل اگر این یار دمی یار تو باشد

شاهنشهی هردو جهان عار تو باشد

یکدل نشنیدیم که مفتون تو نبود

یک سینه ندیدیم که بی خار تو باشد

روزی بشمارد گرت از خیل غلامان

[...]

عشاق تو جز دیدهٔ خونبار نخواهند

غیر از دل آزرده افکار نخواهند

فریاد که این درد مرا کشت که آن دوست

با من نکند مهر که اغیار نخواهند

ای بوالهوسان دور شوید از من مسکین

[...]

از راه وفا گاه ز ما یاد توان کرد

گاهی به نگاهی دل ما شاد توان کرد

صید دل من لایق تیغ تو اگر نیست

از بهر خدا آخرش آزاد توان کرد

عالم مگر از ناله به رحم آورم ای دل

[...]

ای کاش شب تیرهٔ ما را سحری بود

تا در سحر این نالهٔ ما را اثری بود

آزادی‌ام از دام هوس نیست، ولیکن

صیاد مرا کاش به صیدش گذری بود

یک دیده گشودیم به روی تو و بستیم

[...]

عمری ست که اندر طلب دوست دویدیم

هم مدرسه هم میکده هم صومعه دیدیم

با هیچکس از دوست ندیدیم نشانی

وز هیچکسی هم خبر او نشنیدیم

در کنج خرابی پس از آن جای گرفتیم

[...]

در مدرسه دی با دو سه فرزانه نشستم

پیمان پی بشکستن پیمانه ببستم

امروز چو نیکو به حقیقت نگرستم

دیدم که به دیروز چه دیوانه شده ستم

سرگشته و حیران سوی میخانه دویدم

[...]

گفتم ز دعای من شبخیز حذر کن

گفتا برو اظهار ورع جای دگر کن

گفتم که قدم در ره عشق تو نهم گفت

بگذار ولیکن قدم خویش ز سر کن

گفتم نظری بر رخ زیبای تو خواهم

[...]

ای کوکب امید شبی کاش برآیی

ای شام الم کاش که روزی به سرآیی

گفتی که شب مرگ بیایم به بر تو

امشب شب مرگ است گر امروز بیایی

چون گوش به فریاد من آن ماه ندارد

[...]

آتش فکنی یکسره در خرمن هستی

روزی ز پس پرده اگر رخ بنمائی

پر عنبر سارا کنی این حقه گردون

گر یک گره از طره مشکین بگشائی

مفتی بخورد مال یتیمان شهر و باز

بیچاره ناله از کمی اشتها کند

این مدعیان در طلبش بی خبرانند

کان را که خبر شد خبری باز نیامد

زهر عاشق رموز عشق مشنو سر عشق

گل ز مرغان چمن باید شنید از عندلیب

سر حب ازلی در همه اشیا ساری است

ورنه بر گل نزدی بلبل بیدل فریاد

من خاک ره آنکه ره کوی تو پوید

من کشته آن دل که گرفتار تو باشد

ما را هوس انجمنی نیست که عشاق

جز خلوت و در دل گله از یار نخواهند

ما سر نکشیم از قدم یار صفایی

تیغ آید اگر در قدم او بسر ما