ای آرزوی قدر لقایت

وی قبله آسمان سرایت

در عالم نطق، هیچ ناطق

نا گفته سزای تو ثنایت

هر جای که خواجه ای، غلامت

[...]

ای حاکم کشور کفایت

فرمانده فتوی ولایت

خلوت‌گه عرش گشت جایت

پرواز پری گرفت پایت

دریای مروت است رایت

خضرای نبوت است جایت

زان لوح که خواندی از بدایت

در خاطر ما فکن یک آیت

سوگند دهم بدان خدایت

کاین نکته بدوست رهنمایت

آنجات رساند از عنایت

کآماده شوی به هر کفایت

با هر دمنی از آن ولایت

می‌کرد ز بخت بد شکایت

در سایهٔ جفت باد جایت

وز دام گشاده باد پایت

لیلی ز پدر بدین حکایت

رنجید چنانکه بی‌نهایت

ای منشی نامهٔ عنایت

بر فتح و ظفر ترا ولایت

زین پس من و خاک بوس پایت

گردن نکشم ز حکم و رایت

ز آنجا چو ز بر کشید رایت

شد والی پنجمین ولایت

با آن خردی که داشت رایت،

چون در وحل اوفتاد پایت؟

تا یک سر مو بود به جایت

یک مو نکشم سر از هوایت

ای خوانده حبیب خود خدایت

ملک و ملک و فلک برایت

اول علمی کز آفرینش

افراشت نبود جز ولایت

ای هفت فلک به رسم در خواست

[...]

ای دوست بگو که چیست رایت

تا کی بکشم جفا برایت

بر خون منت گرت مرادست

سر چون بکشم ز حکم و رایت

هر چند جفا کنی تو بر ما

[...]

دل حاضر دار با خدایت

تا فیض بیابی از عنایت

با پیک صبا چو این حکایت

گفت آن صنم از سر عنایت

دید از تو جفای بی‌نهایت

هرگز نگزید کس به جایت