خورشید رخ تو را غلام است

بی روی تو عاشقی حرام است

ماهی تو ولی ز نور رویت

در گردن آفتاب فام است

چون زلف تو را گره گشایند

[...]

در عشق تو عافیت حرام است

آن را که نه عشق پخت، خام است

کس را ز تو هیچ حاصلی نیست

جز نیستیی که بر دوام است

صدساله ره است راه وصلت

[...]

گرچه کرمت بلند نام است

در عهدهٔ عهد ناتمام است

صاحب تبع و بلندنام است

اسباب بزرگی‌اش تمام است

آنکس که در این دهش مقام است

آسوده دلی بر او حرام است

هم‌خوان تو گر خلیفه نام است

چون از تو خورد ترا غلام است

وان کس که بدین هنر تمام است

نخریده ورا بسی غلام است

آنچ از تو مرا در این مقام است

بنمای مرا که تا کدام است

او نیز که عاشق تمام است

زین بیش غرض بر او حرام است

تا در تو خیال خاص و عام است

از عشق نفس زدن حرام است

تا هیچ و همه یکی نگردد

دعوی یگانگیت عام است

تا پاک نگردی از وجودت

[...]

یک موی ترا هزار دام است

یک روی ترا هزار نام است

زان سرو به بوستان بلند است

کز قد تو قایم المقام است

گر مه به تو ناتمام پیوست

[...]

از خیل که‌ای تو را چه نام است

کاندر سرت این خیال خام است

رسوایی او بگو کدام است

کز عاشقیش بلند نام است

شبها که به خانه اش مقام است

بنشسته به پاس او کدام است

آن جوق کدام وین کدام است

آن قوم چه نام وین چه نام است

گفتا تو کیی و این چه نام است

زین نام مراد تو کدام است

لیلی که به رخ مه تمام است

ماء/واش کجا و او کدام است

شمشیر فنا در این نیام است

آن نور سیه در این مقام است

این صید هنوز نیم رام است

این کار هنوز ناتمام است

این ماه هنوز نو طلوع است

این نخل هنوز نو قیام است

تیغش رقم حیات بزدود

[...]

آن کس که در این دهش مقام است

آسوده دلی بر او حرام است