ای ترک بیا و چنگ بنواز

آهنگ بگیر و برکش آواز

چون مست شدی هنوز هم شرم؟

از دست شدم هنوز هم ناز؟

چون چنگ تو زان خمیده پشتم

[...]

ای نام تو بهترین سرآغاز

بی‌نام تو نامه کی کنم باز

وآندم که مرا به من دهی باز

یک سایه ز لطف بر من انداز

من بر همه تن شوم غذاساز

خود قسم جگر بدو رسد باز

گر باربدی به لحن و آواز

بی‌پرده مزن دمی بر این ساز

از کوی زمین چو بگذری باز

ابر و فلک است در تک و تاز

چون شاه جهان به من کند باز

کاین نامه به نام من بپرداز

با هر که درین رهی هم آواز

در پرده او نوا همی ساز

صحبت چو غله نمی‌دهد باز

جان در غله‌دان خلوت انداز

چشمی به هزار غمزه غماز

در پرده نهفته چون بود راز

گر بخت به کام او زدی ساز

هرگز به وطن نیامدی باز

با شیر به تن فرو شد این راز

با جان به در آید از تنم باز

هردم غزلی دگر کند ساز

هم خوش غزلست و هم خوش آواز

هم خوابه عشق و هم سرناز

هم خازن و هم خزینه پرداز

زان هردو بریشم خوش آواز

بر ساز بسی بریشم ساز

گر سلسله مرا کنی ساز

ورنه شده گیر شیفته‌ای باز

چون کرد میانجی این سرآغاز

گشت آن دو سپه زیکدیگر باز

سازنده ارغنون این ساز

از پرده چنین برآرد آواز

ای سینه گشای گردن افراز

در سوخته سینه‌ای بپرداز

باز از نفسش برآمد آواز

چون مرده که جان به دو رسد باز