ای ز همه صورت خوب تو به

صورک الله علی صورته

روی تو آیینه حق بینی است

در نظر مردم خودبین منه

بلکه حق آیینه و تو صورتی

[...]

سیب زنخدان تو را به ز به

یافت دلم متعه الله به

دانه خال از ذقنت چون نمود

دانه چو هرگز ننماید ز به

گشت به از دانه خال آن ذقن

[...]

حرص چه ورزی که ز سودا و سود

پنج تو شش گردد و هشت تو نه

رنج طلب را همه بر خود مگیر

یطلبک الرزق کما تطلبه

هیچ گشادی نبود در گره

گر نشود کار به آن بند به

کارگرانند درین کارگاه

ز آتش لا سوخته در لااله

در کف ما مشعل توفیق نه

ره به نهانخانه تحقیق ده

هر گره از وی گهری بلکه به

بسته در آن گوهر دیگر گره

یا به میانش الفی کرده راه

گشته پی نفی سوی لااله

پیش نگاری شوی آیینه نه

کش نبود هیچ ز آیینه به

چرخ که آمد به تو مقراض ده

اطلس او در دم مقراض نه

بر بصر اهل نظر جلوه ده

در نظر بی بصرانش منه

هر چه دهی از سر انصاف ده

قفل عدم بر در اسراف نه

پای مروت به سوی مروه نه

چهره صفوت به صفا جلوه ده

آینه را در نظر خود منه

تا نشود عکس تو را جلوه ده

هر مژه از دیده خونابه ده

بود به ابروش همانا گره

شکل کمان راست قدت شرح ده

بهر کمان تو عصا گشته زه

پای مروت به سر چاه نه

دست به افتاده از راه ده

بین که ازین هر دو کدام است به

هر چند نه به بر رخ آن دست نه

مو که زند بر سر کلکت گه

از ره معنیت بود پند ده

رشته اشک تو بر آن بسته زه

ناوک آه تو بر آن تیر نه