خانه صاحب نظران می‌بری

پرده پرهیزکنان می‌دری

گر تو پری چهره نپوشی نقاب

توبه صوفی به زیان آوری

این چه وجود است نمی‌دانمت

[...]

تام گدائی کنم اسکندری

خلعت عیسی فگنم بر خری

چون به سخن رفت بسی داوری

دور درآمد به نصیحت‌گری

وآن که برآرد به خلافت سری

سر بزنش پیش که گیرد بری

شد زن مطرب به نوا پروری

انجمنی پر ز مه و مشتری

جوهری شام به سودا گری

کرده گهر پیش کش مشتری

تیغ برآورده سیاست گری

تا به هر آسیب رباید سری

چون سوی آن برد چنان کوثری

کرد روان او به سوی دیگری

دوش بر این طارم نیلوفری

زهره به صد گونه زبان‌آوری

چند غم مردم نادان خوری

هست مرا جمله جهان مشتری

مایه ایشان ز هیولا بری

پایه ایشان ز صور برتری

ور دهدش جلوه به هر زیوری

هر ورقی باشد ازان دفتری

جامی اگر هست تو را گوهری

پای شد آمد بکش از هر دری

کز سر مهر و شفقت مادری

گفت به خورشید لقا دختری

چون به شناسایی او پی بری

پیش نهی پای پرستشگری

روز تو شد شام به عصیانگری

شام به روز آر به عذر آوری

دل نشده صاف ز نام آوری

نام برآورده به صوفیگری

دانه و دام از پی آن گستری

تا غذی از گرسنه مرغی خوری

رکوه که در همرهی او بری

آب ز سرچشمه حیوان خوری

فربهی از خوان سخن پروری

شاعریش کرده لقب لاغری