گشتن این گنبد نیلوفری

گر نه همی خواهد گشت اسپری

هیچ عجب نیست ازیرا که هست

گشتن او عنصری و جوهری

هست شگفت آنکه همی ناصبی

[...]

ای پسر خوش تو بدین دلبری

حور بهشتی ملکی یا پری

هم نبود حور و پری را به حسن

این همه مردافکنی و دلبری

ماه پری طلعت حورا فشی

[...]

ریخته نوش از دم سیسنبر‌ی

بر دُم این عقربِ نیلوفر‌ی

این سریت باد به نیک‌اختری

بهتر باد آن سریت زین سری

چونکه نَسَخته سخن سرسری

هست بر گوهریان گوهری

خدمتش آرد فلک چنبری

باز رهد ز آفت خدمت‌گر‌ی

لب به سخن خنده، به شِکَّر خوری

رخ به دعا، غمزه به افسونگری

رخت مسیحا نکشد هر خری

محرم دولت نبود هر سری

چونکه تو بیدادگری پروری

ترک نه‌ای، هندوی غارتگری

گردن و گوشی ز خصومت بری

چشم و سرینی به شفاعت‌گر‌ی

بود مه و سال ز گردش بری

تا تو نکردیش تعرف‌گری

چیست درین حلقه انگشتری

کان نبود طوق تو چون بنگری؟

شمع کن این زرد گل جعفری

تا چو چراغ از گل خود برخوری

از کف این خاک به افسونگری

چاره آن ساز که چون جان بری

منزل تو دستگه سنجری

طعمه‌ی تو سینه‌ی کبک دری

ای دل سرمست، کجا می‌پری؟

بزم تو کو؟ باده کجا می‌خوری؟

مایهٔ هر نقش و ترا نقش نی

دایهٔ هر جان و تو از جان بری

صد مثل و نام و لقب گفتمت

[...]

از مه من مست دو صد مشتری

غمزه او سحر دو صد سامری

هر نفسی شعله زند دین از او

سوز نهد در جگر کافری

آتش دل بر شده تا آسمان

[...]

ای که ازین تنگ قفس می‌پری

رخت به بالای فلک می‌بری

زندگی تازه ببین بعد ازین

چند ازین زندگی سرسری؟!

در هوس مشتریت عمر رفت

[...]

یا ملک المبعث والمحشر

لیس سوی صدرک من مصدر

سر نبری ای سر، اگر سر بری

آن ز خری دان که تو سر واخری

مقلة عینی لک یا ناظری

[...]

ای رخ تو حسرت ماه و پری

پر بگشادی به کجا می‌پری

هین گروی ده سره آنگه برو

رفتن تو نیست ز ما سرسری

زنده جهان ز آب حیات توست

[...]