اول و آخر به وجود و صفات

هست کن و نیست کن کاینات

زیرنشین عَلَمت کائنات

ما به تو قائم چو تو قائم به ذات

کرد رها در حرم کاینات

هفت خط و چار حد و شش جهات

ای شب گیسو‌ی تو روز نجات

آتش سودا‌ی تو آب حیات

چشمه تیغ تو چو آب فرات

ریخته قرابه آب حیات

گفت «چو بر من به سر آمد حیات

در نِگَریدم به همه کاینات

ای که ملک طوطی آن قندهات

کوزه‌گرم کوزه کنم از نبات

لیک فقیرم تو ز یاقوت خویش

وقت زکاتست مرا ده زکات

سابق خیری تو و خاصه کنون

[...]

چونک ز مطلوب رسیدست برات

گشت نهان از نظر تو صفات

از زبر و زیر برون برد ذات

زیر و زبر هیچ نماند از جهات

هست چو ذات ارم اندر صفات

حرسها الله عن الحادثات

ساخته سلطان سکندر صفات

در سد کوه ، آیینه ز آب حیات

چوب شد از غایت خشکی نبات

از پی یک شربت آب حیات

صد قدح از شیرهٔ آب نبات

در مزه هم شیرهٔ آب حیات

اسم اعظم ذات و مجموع صفات

خوش ظهوری کرده‌اند در کاینات

عالم ارواح جنات صفات

جمله می ‌یابند ازین جنّت حیات

گوهر او مشرق خورشید ذات

عنصر او مطلع نور و صفات

اوست منزه ز همه کاینات

هست چو موصوف به ذات و صفات

بی تو مرا مرگ به است از حیات

زندگی بی تو بود چون ممات

عشق تو خوشتر ز همه کاینات

لعل تو سرچشمه آب حیات

تازه کن جان به نسیم حیات

کارگر کارگه کائنات