به راه اندر نه خسبی نه نشینی

ز پشت باره شهرو را ببینی

نشسته هر کسی با همنشینی

زبان هر کسی با آفرینی

تو هرگز کام خویش از من نبینی

و گر خود جاودان اینجا نشینی

تو از پیوند من شادی نبینی

نه با من یک زمان خرم نشینی

و گر بی کام او با او نشینی

ز دل در کن کزو شادی نبینی

اگر فرمان بری خرم نشینی

به بخت خویش خرسندی گزینی

اگر خواهی که رویش باز بینی

بسی نیکوتر از دیبای چینی

تو نیز ای دایه با من همچنینی

ز بهر من شکیبایی گزینی

ازین پس با هوای دل نشینی

بجز شادی و کام دل نبینی

همانا عاشقا با جان به کینی

که با امروز فردا را نبینی

اگر تو روی آن بت روی بینی

میان خاک بینی نقش چینی

بس آن بهتر که با رامش نشینی

ز عمر خویش روز خوش گزینی

اگر تو ویس را سالی نبینی

به دلجویی برو دیگر گزینی

بدین غمخوارگی تا کی نشینی

نهیب جان شیرین چند بینی

ز بس خوبان و مهرویان که بینی

ندانی زان کدامین برگزینی

ز دی نندیشی و امروز بینی

مرا از هر که بینی برگزینی

اگرچه دشمنی با من به کینی

ببخشایی چو روی من ببینی

اگر در خواب مهر من گزینی

به بیداری چرا با من به کینی

بنال ای دل که ارزانی بدینی

که هم در این جهان دوزخ ببینی

چه بر خاک و چه بر دیبا نشینی

ز نادانی پسندی هرچه بینی