که هم دل بود وی را هم درم بود

هوادار و هوا خواهش نه کم بود

بخوبی در همه عالم عَلَم بود

ملاحت داشت شیرینیش هم بود

زمال و ملک با من یک درم بود

که آن در جیب من با من بهم بود

مرا نه در مسلمانی قدم بود

نه در راه جهودی نیز هم بود

به خوشی باغ در عالم علم بود

مگر آن باغ خوش، باغ اِرم بود

بیکجا سور با ماتم بهم بود

عجب معجونی از شادی و غم بود

به خوبی در همه عالم علَم بود

جهان‌افروز نام آن صنم بود

چوبر لوحی که هر نقشی رقم بود

همه دنیا ز پرّ پشّه کم بود

زهی چابک سواری کان صنم بود

که از چستی در آن لشکر علم بود

ز بهر دعوت کل امم بود

به معنی و بصورت محترم بود

همیشه صاحب درد و الم بود

ولی در عشق او صاحب قدم بود

دلش با آن گران پاسخ دژم بود

هنوز اندر وفا ثابت قدم بود

جهان زیر نگین شاه جم بود

روان حکمش چو قرطاس و قلم بود

خداوندا نه لوح و نه قلم بود

حروف آفرینش بی رقم بود

از او در رشک گلزار ارم بود

دو گل در وی به یک مانند کم بود

به داغی که بر سینه محکم بود

به زخمی کش الماس مرهم بود

خورش گر خود همه زخم و ستم بود

زیمن خرج دینار و درم بود

بگوری چند کس بر روی هم بود

نموداری ز نال و از قلم بود

مرا قسمت به راهی گشت رهبر

که صد دریای خون در هر قدم بود

درین خمخانه دیدم ظرفها را

شراب عافیت بسیار کم بود

غم از بی غمگساریها ست در عشق

[...]

گشایش را بخاطر راه کم بود

در دل خاک ریز گرد غم بود