چه خواری کرد با من شاه شاهان

به پیش ویس بانو ماه ماهان

ترا تا دوست باشد ماه ماهان

همان دشمنت باشد شاه شاهان

شبستان پر شد از انبوه ماهان

هم ایوان پر شد از انبوه شاهان

نسیم دولت آمد مژده خواهان

که آمد نوبهار پادشاهان

بهشت دلبران اورنگ شاهان

طراز نیکوان سالار ماهان

منم از خوب رویی شاه شاهان

چنان کز دلربایی ماه ماهان

سر آمد روزگار شاه شاهان

سیه شد روزگار نیکخواهان

بیامد پور او خورشید شاهان

ابا او مهتران و نیکخواهان

دو گونه تیر داری بر کف و چشم

سپیدان بعضی و بعضی سیاهان

بداندیشان رمند از تیر دستت

رمند از تیر چشمت نیک خواهان

اگر چون غمزه خود تیر سازی

[...]

زنی فرمانده‌ست از نسل شاهان

شده جوش سپاهش تا سپاهان

فرستادش به دست عذرخواهان

چنان نزلی که باشد رسم شاهان

کمین مولای تو صاحب‌کلاهان

به خاک پای تو سوگند شاهان

بنام پادشاه پادشاهان

گناه‌آمرز مشتی عذر‌خواهان

نشسته پیش تختش جمله شاهان

ز چین تا روم و از ری تا سپاهان

یکی گفتا سزای بزم شاهان

شکرنامی است در شهر سپاهان

به یک رویه همه شهر سپاهان

شدند آن پاک‌دامن را گواهان

به داور داور فریادخواهان

به یارب یارب صاحب‌گناهان

مکن پرده‌دری در مهد شاهان

تو را آن بس که کردی در سپاهان

چو سیب رخ نهم بر دست شاهان

سبد واپس برد سیب سپاهان

به دهلیز سراپرده سیاهان

حبش را بسته دامن در سپاهان