نهان از خلق و پنهان از خیالم

که نور در تجلّی جمالم

ندارم هیچ و فارغ در جلالم

نه چون ایشان در اینجا پایمالم

بجز یکی نباشد در وصالم

بجز یکی نیاید در خیالم

خبر داری و میدانی تو حالم

نمودی ناگهی عین وصالم

چو وقت کشتن آمد در وصالم

نمانده ذرّهٔ عین وِبالم

تو دانائی و میدانی ز حالم

که این دم اوفتاده در وبالم

همی گوید که من عین وصالم

درون جمله در دید جلالم

مرا زیبد که بنمایم جلالم

رسانم جملگی اندر وصالم

منم اللّه ودرعین کمالم

منم اللّه ودر دید وصالم

ز حق حق دیدم و اندر وصالم

نمیداند کسی اینجای حالم

بجز تو هیچ چیزی در خیالم

نگنجد ز آنکه آن باشد وبالم

چو او در من نیابد جز خیالم

خیالم اوست در عین وصالم

حکیم لم یزل هم لایزالم

حقیقت نور قدسی جلالم

دمی در پرده بنمایم جمالم

بهر کو خواهم اینجاگه وصالم

مرا زان شربتی ده ازوصالم

که تا من بیش از این چندین ننالم

بسی دادست اینجا گوشمالم

یقین هجران تو اندر وصالم

حقیقت بت پرست لاابالم

که میدانم که در عین وصالم

له الملک و مرا نبود زوالم

که در اعیان تجلیّ جلالم

من اندر کوی تو دیده وبالم

ولی آخر ز تو عین وصالم

اگرچه در خبر سرّ کمالم

چنین افتاده در سرّ وصالم