ز جام آخرم کن مست ساقی

مرا داد و در آنم کرد باقی

ز حلّاج این زمان مانده است باقی

عجایب من که کردت دست ساقی

همه مستند و اندر بند باقی

بده جام می اینجا زود ساقی

که تا این پنج روزه عمر باقی

بطاعت صرف سازم همچو ساقی

مرا جامی بده زان جام باقی

که تو هم جام و هم جانی و ساقی

مرا بنمودهاند اسرار باقی

مئی در دادم اینجا باده ساقی

بدو پیدا شدم بنمود باقی

مرا درجام کل او بود ساقی

ترا دریافت قصّه هست باقی

اگر جامی دهی اینجای ساقی

ز جمله فارغ و در جمله باقی

تو باشی مِیْ تو باشی جمله ساقی

شما را هر دو دیدار است باقی

که در ظلمت شما را دوست ساقی

فنا دانم که الّا هست باقی

بخور جام فنا از دست ساقی

منم درآخر کارت فراقی

نمودم اندر اینجا اشتیاقی

سخن باقیست جسمت نیست باقی

دمادم جام مینوشی ز ساقی

حقیقت چونکه دلدارست ساقی

سخن آخر ندارد هیچ باقی

چو دانستی هنوزت چیست باقی

که در کون و مکان در عشق طاقی

اگر فانی شوی در عین باقی

ترا دلدار خواهد بود ساقی

سخن چندانکه رفت از وصل باقی

هنوز اسرار مانده هان تو ساقی

بده جامی دگر ما را تو ساقی

که تا مانم ز اصل دوست باقی

مرا دلدار هست امروز ساقی

که خواهد بود ما را یار باقی

همه در عشق خواهد بود باقی

که میبینیم ما دیدار ساقی