بخورد و خواب کردستی بضاعت

رسی اینجا که خواهی مر قناعت

فتوت جوی، گر دارد قناعت

همه عالم برند ازوی بضاعت

نظر کردن به رویم نیم ساعت

همی‌ارزد هزاران ساله طاعت

اگر صد سال می‌سازی بضاعت

بسوزد عشق اندر نیم ساعت

بگو تا مایه خود زین بضاعت

چه سازم در جهان» گفتا: «قناعت

بهاء الحق و الدین طاب مثواه

امام سنت و شیخ جماعت

چو می‌رفت از جهان این بیت می‌خواند

بر اهل فضل و ارباب براعت

به طاعت قرب ایزد می‌توان یافت

[...]

به هر جا افکند طرح زراعت

به رسمی گاوها دارد قناعت

نداند عاشق بیدل قناعت

فزاید حرص وی ساعت به ساعت

اگر یکجا کساد افتد متاعت

چرا باشد به بخت خود نزاعت

فلک را بین که با چندین بضاعت

بیک خورشید چون کرده قناعت

جوابش داد زاهد تا دو ساعت

تو باش اینجا که تا من بعد طاعت

سر آن بخل و حرصت را قناعت

نماید قطع گر داری شجاعت

بود پس حلم معیار شجاعت

وقار از حلم و صبر است از قناعت

بسختیها بیفزا بر قناعت

بچشم خصم کن خار از مجاعت

بود این جمله را مبنا قناعت

چنان کز حلم ظاهر شد شجاعت