محمد کیست؟ جان را قرة العین
کمان ابروی بزم قاب قوسین
دو چشم روشن ارباب بینش
گل بستان سرای آفرینش
دلش از معرفت بر اوج افلاک
زبانش در مقام «ما عرفناک »
از آن میداشت آدم دانه را دوست
که از جان خوشه چین خرمن اوست
بکشتی نوح اگر شد صاحب عهد
ولی نسبت باو طفلیست در مهد
اگر یعقوب ازو بویی شنیدی
چو گل پیراهن یوسف دریدی
بجان شد یوسف مصری غلامش
عزیز مصر از آن گردید نامش
صد ابراهیم را در آذر انداخت
صد اسمعیل را قربان خود ساخت
عصای موسوی را قدر بشکست
دم عیسی مریم را فرو بست
زهی! سلطان درویشان عالم
بسلطانی و درویشی مسلم
کشیده از نگین ملک انگشت
فگنده مهر خاتم را پس پشت
چو خاتم در عبادت پشت او خم
بدو مهر نبوت مهر خاتم
چنان با نفس سرکش بود در جنگ
که پیش او حصاری ساخت از سنگ
از آن سنگی که بست آن کوه تمکین
ترازوی عمل را ساخت سنگین
از آن رو بر قلم ننهاد انگشت
که انگشت ششم عیبست در مشت
چو گردون قصر مه را در طبق کرد
برای دعوت اسلام شق کرد
فتاده سایه زان خورشید رخ دور
که باهم راست ناید ظلمت و نور
از آن بالاتر آمد پایه او
که افتد در ته پا سایه او
همانا سایه را از پیش رانده
که دایم در پس دیوار مانده
دمی کان سرو را بر غنچه تنگ
رسید از جانب سنگین دلان سنگ
بخون آغشته شد بر غنچه شبنم
هنوز آن غنچه لب خندان و خرم
زهی! دریای حلم و کان الطاف
تعالی الله! چه اخلاقست و اوصاف؟
چه حلمست این؟ که جان من فدایت
سر پاکان عالم خاک پایت
سراسر خاک راهت جان پاکست
خوشا جانی که در راه تو خاکست!
زمین یثرب از فیضت چنانست
که او را صد شرف بر آسمانست
بلی، در آسمان ماهی چنین نیست
در ایوان فلک شاهی چنین نیست
همای مهر، کز مشرق زند سر
ز شوقت جانب مغرب نهد سر
اگر طوفت نبودی قصد افلاک
نمیگشتند گرد کعبه خاک
فلک چون گردد و وصل تو جوید
ز سرگردانی ما خود چه گوید؟
بعصیان تا بکی سرگشته باشیم؟
ز راه عافیت برگشته باشیم؟
علی را هادی راه خدا کن
بحق خلق جهان را رهنما کن
که بی شک هادی راه خدا اوست
خلایق را امام و پیشوا اوست
بده لب تشنگان را روز محشر
ز لطفت یا علی، از آب کوثر
پناه ما گنه کاران همینست
که نامت رحمة للعالمینست
ز دست ما نیاید هیچ طاعت
همین ماییم و امید شفاعت
شفاعت کن، دری بگشای بر ما
گر این در بسته گردد، وای بر ما!
چه گفتم؟ وه! تو باری کی پسندی
که این در بر گدای خویش بندی؟
ملولم زین خطا گفتن، چه گفتم؟
مرا باید دعا گفتن، چه گفتم؟
الهی، تا زمین و آسمان هست
وزان پس آن بهشت جاودان هست
ظلال رحمتت ممدود بادا!
مقام عزتت محمود بادا!
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری درباره شخصیت والای محمد (ص)، پیامبر اسلام است. شاعر به توصیف ویژگی‌ها و عظمت امام علی (ع) نیز می‌پردازد و بر مقام و مقام‌والای ایشان تأکید می‌کند. با استفاده از تمثیل‌ها و تشبیهات مختلف، شاعر به ماهیت و تأثیر مستقیم پیامبر و امام علی در هدایت بشر اشاره می‌کند و از شفاعت و رحمت آنها برای گنهکاران سخن می‌گوید. همچنین، رابطه میان حقیقت، نور و ظلمت را در برابر وجود مقدس این شخصیت‌ها به تصویر می‌کشد و در پایان از خداوند درخواست رحمت و عزت برای ایشان می‌نماید.
هوش مصنوعی: محمد کیست؟ او جان است و مظهر عشق و زیبایی، چهره‌اش مانند قوسین در مجلس درخشش دارد.
هوش مصنوعی: دو چشم روشن، نماد بینش و آگاهی است که مانند گلی زیبا در باغ آفرینش قرار دارد.
هوش مصنوعی: دل او به دلیل شناخت عمیقش به عرش آسمان‌ها برکشیده شده و زبانش در جایگاه "ما تو را نشناختیم" است.
هوش مصنوعی: آدم به خاطر این که دانه برای او اهمیت دارد و جانش به خوشه‌ای وابسته است که حاصل کار و تلاش اوست، آن را دوست میداشت.
هوش مصنوعی: اگر کسی مثل نوح باشد و صاحب عهده‌ای بزرگ شود، اما هنوز نسبت به او، انسانی که در آغوش مادرش است، نمی‌تواند به آن مقام برسد.
هوش مصنوعی: اگر یعقوب از او خبری می‌شنید، مانند این بود که پیراهن یوسف را ببوید و ببیند.
هوش مصنوعی: یوسف، که به عنوان غلام در مصر به خدمت گرفته شده بود، به دلیل ویژگی‌هایش مورد احترام و محبت قرار گرفت و به او لقب عزیزی داده شد.
هوش مصنوعی: صد نفر مانند ابراهیم را در آتش آذر انداخت و صد نفر مانند اسماعیل را به قربانی خود تبدیل کرد.
هوش مصنوعی: به قدرت و عظمت حضرت موسی، عصایش به قدری تاثیرگذار بود که باعث شکست دشمنانش شد، و زنده شدن عیسی، مریم را در آغوش گرفت و نشان از زایش معجزه‌ای بزرگ بود.
هوش مصنوعی: آه! تو ای پادشاه درویشان، به راستی که در عالم، سلطنت و درویشی را به کمال به دست آورده‌ای.
هوش مصنوعی: از انگشت شاه نگینی زیبا آویزان است که پشت دستانش قرار دارد.
هوش مصنوعی: مانند انگشتری که در عبادت به گوش می‌رود، گردن او خم شده است و نشانه نبوت در او به شکل مهر انگشتری نمایان است.
هوش مصنوعی: او چنان با نفس سرکش خود در نبرد بود که برایش دیواری از سنگ ساخت.
هوش مصنوعی: از سنگی که باعث سر به زیر آوردن کوه شد، مقیاس کارها را به گونه‌ای تنظیم کرد که سنگین‌تر باشد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معنا است که کسی به خاطر نداشتن نواقص و کمبودها، از انجام کاری خودداری می‌کند. در واقع، شخص به خوبی می‌داند که اگر چیزی نادرست یا عیبی در کارش وجود داشته باشد، بهتر است از آن دوری کند تا اعتبار و کیفیت کارش زیر سؤال نرود.
هوش مصنوعی: زمانی که آسمان، ماه را در ظرفی برای سخن دعوت قرار داد، زمین نیز راهی را برای پذیرش اسلام گشود.
هوش مصنوعی: سایه‌ای از آن خورشید زیبا بر زمین افتاده که نمی‌تواند با همدیگر تاریکی و روشنی را یکی کند.
هوش مصنوعی: او به مرتبه‌ای رسیده است که حتی سایه‌اش هم نمی‌تواند به پایی برسد که در پایین‌تر از او قرار دارد.
هوش مصنوعی: سایه را از جلو دور کرده‌اند تا همیشه در پشت دیوار باقی بماند.
هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که آن سرو خوش‌قد و قامت به غنچه نزدیک شد، از طرف دل‌های سنگین و سنگ‌دل، سنگی پرتاب شد.
هوش مصنوعی: بخوان، چرا که غنچه بر اثر شبنم تر شده است و هنوز آن غنچه لبخند می‌زند و شاداب است.
هوش مصنوعی: وای! چه دریای بزرگی از صبر و مهربانی، و چه لطف و رحمت خداوندی! چه اخلاق و ویژگی‌های زیبایی دارد!
هوش مصنوعی: این چه صبر و آرامشی است که دارم؟ جان من را فدای قدم‌های پاکان دنیا می‌کنم.
هوش مصنوعی: تمام زمین بر سر راه تو، مملو از جان‌های پاک است. چه خوب است جانی که در راه تو براستی خاک شود!
هوش مصنوعی: زمین یثرب به خاطر وجود تو آنقدر ارزشمند و بافضیلت است که بر آسمان‌ها برتری دارد و افتخارات زیادی را به دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: قطعاً در آسمان، ماهی وجود ندارد و در دربار آسمانی نیز چنین چیزی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای که نشانه‌ی عشق و محبت است، از سمت شرق به آسمان پرواز می‌کند و با شوق و اشتیاق بر فراز زمین به سمت مغرب می‌رود.
هوش مصنوعی: اگر وجود تو نبود، ستاره‌ها و سیارات دور کعبه نمی‌چرخیدند.
هوش مصنوعی: وقتی آسمان تغییر کند و برای پیوستن به تو تلاش کند، ما از سردرگمی خود چه باید بگوییم؟
هوش مصنوعی: تا کی باید با گناه و نافرمانی سرگردان بمانیم؟ تا چه زمانی باید از مسیر آرامش و راحتی خود دور شویم؟
هوش مصنوعی: علی را به عنوان راهنمایی برای هدایت انسان‌ها در مسیر خدا قرار بده و او را برای هدایت درست جهان بشریت در نظر بگیر.
هوش مصنوعی: بدون شک، او راهنمای حقیقی خداوند است و برای مردم رهبر و پیشوایی است.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، به تشنگان از رحمت و لطف تو ای علی، آب کوثر بده.
هوش مصنوعی: پناه ما گناهکاران این است که نام تو به عنوان رحمت برای همه جهانیان شناخته شده است.
هوش مصنوعی: ما از دست خود چیزی نمی‌توانیم انجام دهیم، فقط به خودمان و امید به بخشش وابسته‌ایم.
هوش مصنوعی: ای کاش تو به داد ما برسی و صدایی از ما بشنوی، چرا که اگر این در بسته بماند، مسلماً به زحمت خواهیم افتاد!
هوش مصنوعی: چه گفتم؟ وای! تو کی خود را به کسی می‌سپاری که اینگونه به دروازه‌ی گدای خود بسته‌ای؟
هوش مصنوعی: از این که اشتباهاتی را بیان کرده‌ام ناراحتم. حالا باید دعا کنم و از خودم بپرسم: چه چیزی را بیان کرده‌ام؟
هوش مصنوعی: پروردگارا، تا زمانی که زمین و آسمان وجود دارند و پس از آن، بهشت ابدی هم برقرار خواهد بود.
هوش مصنوعی: ای سایه رحمت تو همواره گسترده باشد! و مقام بلندمرتبه‌ات ستوده باد!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.