منم حق هیچ باطل نیست ذاتم

ببین اکنون تو اعیان صفاتم

تو هستی بیخبر اکنون ز ذاتم

تو افکندی عیان اینجا صفاتم

نمود ذات خود کردم صفاتم

نمودار از نهان دیدار ذاتم

منم اللّه و در یکتا صفاتم

منم اللّه و کلّی نور ذاتم

تعالی اللّه از دیدار ذاتم

تعالی اللّه از عین صفاتم

کنون زین تنگنای حادثاتم

برون کن تا رسانی سوی ذاتم

جدائی نیست من خورشید ذاتم

که بنموده رخ خود در صفاتم

در اینجا ذات من اندر صفاتم

حقیقت مانده در دیدار ذاتم

چو بر یادِ لبش در مسکراتم

خضر بر چشمۀ آبِ حیاتم

اگر در مسکراتم وجد باشد

وگر در وجد باشد مسکراتم

به وجهی بت پرستم زان که دایم

[...]

دو عالم پرتوی از نور ذاتم

جهان روشن ز خورشید صفاتم

منم عنقای قاف بی نشانی

که در هر جای و بی جای و جهاتم

من آن خورشید اوج لامکانم

[...]

براتی ده ز دیوان نجاتم

بنه مهر نبوت بر براتم

تویی سرچشمه آب حیاتم

تویی شیرین تر از آب نباتم

درین ماتم که ماتم گر ثباتم

مگر زین غم هلاک آید حیاتم

اگر برتر بتم بعد از وفاتم

گذار آری به قربان وفاتم

ز آب لعل لب فایز ره مهر

حیاتم ده که پامال حیاتم

الست اعنی که مستغنی بذاتم

بلی یعنی که ظاهر در صفاتم

بده چون خضر ازین ظلمت نجاتم

بنوشان از کرم آب حیاتم