چو برکندم دل از دیدار دلبر

نهادم مُهر خرسندی به‌ دل بر

تو گویی داغ سوزان برنهادم

به‌دل کز دل به دیده درزد آذر

شرر دیدم که بر رویم همی‌ جَست

[...]

خوشا حال لحاف و بستر آهنگ

که میگیرند هر شب در برت تنگ

همه یاوه همه خام و همه سست

معانی از چکاته تا پساوند

تواضع کرد بسیار و مرا گفت

ز من مشکوه و بی آزار بگذر

خوشا حال لحاف و بستر آهنگ

که می‌گیرند هر شب در برت تنگ

درین محنت سرای شادی و غم

که گاهی ماژ باشد گاه ماتم

ندانم بخت را با من چه کین است

به که نالم به که زین بخت وارون

بود بر دل ز مژگان خلنده

گهی تیر و گهی ناوک زننده

اگر خواهی سپاهش را شماره

برون باید شد از حد اماره

ز خشم این کهن گرگ ژکاره

ندارم جز درت اندخسواره

فرود آید ز پشتش پور ملعون

شده کالفته چون خرسی خشینه