کنون ای سراینده داستان

زنه بیشه آرم سخن در میان

بیارم کنون رزم نه بیشه پیش

که دارم درین رزم اندیشه بیش

ز نه بیشه چون بشنوی داستان

[...]

به جمهور گفت ای شه پاکزاد

پس پشت من زانکه دارد نژاد

چو آمد بدان بیشه آن نامدار

یکی پیل آمد بر شهریار

سری همچو گنبد تنی همچو کوه

[...]

دویم منزل ای نامدار سوار

چو پیش آید از گردش روزگار

بدو گفت جمهور کای نامور

یکی بیشه پیش آیدت زآن بتر

درین بیشه گرگست هر یک چکوه

[...]

چه روز دگر شد جهان عطربار

رسیدند در دامن کوهسار

همه کوه یکسر پر از بیشه بود

که کم اندران بیشه اندیشه بود

زجمهور پرسید کای گرد نیو

[...]

یکی دشت پیش آمدش ناگهان

که پیدا نبودش کنار و گران

همه دشت آکنده از خار بود

برون رفتن از دشت دشوار بود

بپرسید کاینجا چو چیز است پس

[...]

بگفتا که ای شیر شمشیرگیر

روانت جوان باد رای تو پیر

چه فردا زند شیر بر چرخ چنگ

ز گرگ شب افتاد بیم پلنگ

یکی بیشه پیش آیدت پر ز شیر

[...]

شب تیره در بیشه راندند اسپ

خروشان بکردار آذرگشسب

هوا سرد بود از دم زمهریر

فرود آمد آنگه یل شیرگیر

بسی هیمه کردند از بیشه جمع

[...]

چه خورشید تابان فروشد به چاه

جهان شد بکردار تابنده ماه

برفتند بیرون ز بیشه چه باد

فرود آمد آنگه یل پاکزاد

خدای جهان را ستودن گرفت

[...]

بدین منزل هشتم از روزگار

چه بینم ایا نامدار سوار

بگفتا چه سر بر زند آفتاب

ببینی یکی ژرف دریای آب

که فیل از دمش کی گدا آورد

[...]

بر آن که یکی قلعه بینی شگرف

نگردد کم از بس بلندیش برف

رسیده در آن قلعه بی بدل

سر پاسبانان بپای زحل

در آن قلعه مضراب دارد نشست

[...]

یکی کوه دید آن یل نامور

کز افراز او مرغ افکنده پر

یکی قلعه بر کوهسار بلند

بدو اندرون جای دیو دمند

بدی راه آن قلعه دشوار تنگ

[...]

به نزدیک شیر آمد آن اهرمن

جهان جوی بفراخت گرز کشن

چنان برسرش کوفت آن گرز گرد

که شد شاخ آن دیو وارونه خرد

ببازید دست و میانش گرفت

[...]

ستمکاره مضراب در زیر بند

همی بردش آن شهریار بلند

شکست آن همه بند دیوان دمان

یکی نعره ای زد چو تندر روان

که ای شهریار ستمکاره مرد

[...]

فرود آمد آنگه یل دیوبند

برآمد دم نای هندی بلند

شد آگه از آن سرخ پوش سوار

که آمد ز پس نامور شهریار

بشد در شگفت آن یل نامور

[...]

سواری برون آمد از آن سپاه

به پوشید(ه) از پای تا سر سیاه

چه آمد به میدان کمان کرد زه

برخ پرده برده به ابر و گره

چه آمد بزنگی ببارید تیر

[...]

برون خواست بردن ز آوردگاه

که برداشت گرد سپهبد سیاه

عنان اژدهای سیه را سپرد

ز نعل سیه گرد بر ماه برد

خروشان چه نر اژدهائی دژم

[...]

دگر رزم کاین تارم سیم و زر

برین طاق فیروزه بگشاد در

برآمد خروشیدن بوق کوس

فلک صندلی شد زمین آبنوس

دو لشکر دگر باره صف برکشید

[...]

. . . سرخپوش

چنان بسته آورد زنگی زوش

نهادند زنجیر در گردنش

به زنجیر چون شیر نر کردنش

چو ازتیره شب پاسی اندر گذشت

[...]

چو این کوی زرین نمودار شد

سر اختر شب نگونسار شد

دهل زن دگر بر دهل چنگ زد

تبیره همی ناله جنگ کرد

ز هر دو سپه گشت اختر بلند

[...]

فکندند شمشیرها را ز چنگ

کمرها گرفتند از کینه تنگ

ز پشت ستوران بزیر آمدند

دو یل هر دو مانند شیر آمدند

بکشتی گرفتن دو شیر ژیان

[...]