نپیچید کس دل ز گفتار راست

یکی پیرتر بود بر پای خاست

ازان پس فرخ زاد برپای خاست

ازان انجمن سر برآورد راست

چو آواز دارندهٔ پاس خاست

قلم خواست بهرام و قرطاس خواست

چنین گفت کاین پادشاهی مراست

بدین بر شما پاک یزدان گواست

همان گفت وگوی شما نیست راست

برین بر روان مسیحا گواست

ببین از چپ لشکر ودست راست

که تا از میان دلیران کجاست

چوخسرو چنان دید برپای خاست

ازان کوه‌سر سر برآورد راست

بران کوه خارا یکی اژدهاست

که این کشور چین ازو در بلاست

بدو گفت بهرام کاری رواست

جهاندار بر بندگان پادشاست

همه چین و توران سراسر مراست

به هیتال بر نیز فرمان رواست

همی تا کار او گشت راست

خداوند را زان سپس بنده خواست

ازان پس همه چین و ایران تو راست

نشستن گه آنجا کنی کت هواست

ز خراد برزین گل مهر خواست

به بالین مست آمد از حجره راست

وزان پس بدین شهر فرمان تراست

گروگان کنم دل بدانچت هواست

بر آیین آن دین مر او رابخواست

بپذرفت با جان همی‌داشت راست

که دار مسیحا به گنج شماست

چو بینید دانید گفتار راست

چو روی ورا دید برپای خاست

به پرویز بنمود بالای راست

مر او را به آیین پیشی بخواست

که آن رسم و آیین بد آنگاه راست

چو موبد چنان دید برپای خاست

به خسرو چنین گفت کای راد وراست

سروی سر گاومیشی براست

همی این بران بر زدی چونک خواست