خواهد از شاه تا قمار کند

ببرد سیم و در کنار کند

تا بدو دینت آشکار کند

لشکر کفر تار و مار کند

هرکه دریا ز تف غبار کند

ماهی از تابه کی شکار کند

گر وفا با جمال یار کند

حلقه در گوش روزگار کند

ماه دست از جمال بفشاند

گر بر این پای استوار کند

نازها می‌کند جفا آمیز

[...]

غصه بر هر دلی که کار کند

آب چشم آتشین نثار کند

هر که در طالعش قران افتاد

سایهٔ او از او کنار کند

روزگارم وفا کند هیهات

[...]

که‌ابر آنچ از هوا نثار کند

صدفش دُر شاهوار کند

خواجه چین که نافه‌ بار کند

مشک را ز انگژه حصار کند

در مدارا‌ی مرد کار کند

هرچه او را امیدوار کند

گر برین گفته شاه کار کند

خویشتن را بزرگوار کند

بختم از یاری‌ِ تو کار کند

یاری بخت بخت‌ِ یار کند

هر که‌را عشق اختیار کند

بی‌قراری بر او قرار کند

نه عجب گر ز شعبدهٔ هَوَست

چشمم از آرزو چهار کند

انتظارم مده که آتش و آب

[...]

ای بزرگی که دست تریبتت

پای اقبال استوار کند

سایۀ مهر و مایۀ کینت

ماه را فربه و نزار کند

خواجۀ چرخ با همه شهرت

[...]

چون پلنگی شکار خواهد کرد

قامتِ خویشتن نزار کند

پیشِ دانا زبانِ شدّت دی

قصّه راحتِ بهار کند

هر که بهر تو انتظار کند

بخت و اقبال را شکار کند

بهر باران چو کشت منتظر است

سینه را سبز و لاله‌زار کند

بهر خورشید کان چو منتظر است

[...]

یار باید که هر چه یار کند

بر مراد خود اختیار کند

زینهار از کسی که در غم دوست

پیش بیگانه زینهار کند

بار یاران بکِش که دامنِ گل

[...]

هر که دل با غم تو یار کند

تیغ را بر سر اختیار کند

هر کسی را محل کجا که قدم

در ره عشق استوار کند

چون تو برقع برافگنی، ایام

[...]

تنگدستی چو من چه کار کند؟

تا ازو خود کسی شمار کند

گر چه هر یک چنین مدار کند

چون به وحدت رسید، فرار کند

چرخ پیوندش استوار کند

تا در آن جایگه قرار کند

آنچه بروی زمین حصار کند

جنبش او را چو بی‌قرار کند