همچنین جذبه کز درون خیزد

به گریبان جان درآویزد

زانکه مدح از مناسبت خیزد

جنس در مدح جنس آویزد

جرعه حسن خود بر او ریزد

حلیه خویش ازو درآویزد

آن که از محض دوستی خیزد

کس چه داند که تا چه انگیزد

رسم ظلم از زمانه برخیزد

ظالم از هر کرانه بگریزد

خواست تا حیله ای برانگیزد

کآب از آنجا به روی خود ریزد

شاه باید که لشکر انگیزد

در سواری چو گرد برخیزد

تا ز شرک و دویی نپرهیزد

کی پراکندگی ز دل خیزد؟

همه از پیش دیده برخیزد

قامت او قیامت انگیزد

نور و ذوالنّور، وحدت انگیزد

فعل و فاعل به هم در آمیزد

کس ز زن،غیر دیو نگریزد

کس بزن غیر دیو نستیزد

نام نیک از تو، روزی از ایزد

عاقل از نام نیک نگریزد

عشوه یی کز دل آتش انگیزد

غمزه یی کز نگاه خون ریزد

خون عاشق چو زلف او ریزد

از زمین بویِ مشک برخیزد

کاین همه از خیال می‌خیزد

گرچه طرح وصال می‌ریزد

وحدت از کثرتت برانگیزد

کثرت و وحدت از میان خیزد

ای پسر نیست حرص را پایان

زانکه با هر تنی درآویزد

پیش هر منعمی که بنشیند

به تمنای سود برخیزد

آبروی کسان ز آتش آز

[...]

از ربا و دروغ پرهیزد

قول خود با قسم نیامیزد

نجس آن که شد که از دهان ریزد

با دروغ و دغل در آمیزد

چون که عدل از میانه برخیزد

عقل وخیروصلاح بگریزد