گنجور

 
حزین لاهیجی
حزین لاهیجی » مثنویات » ودیعة البدیعه »

بخش ۲۱

هر که خواهد در انفس و آفاق

که بود جمله مظهر اطلاق

جلوهٔ حق، شود مشاهده اش

شرط این رَه بود مجاهده اش

فکر و ذکری که موصل است به آن

باید اوّل نمودنِ سامان

تا ز شرک و دویی نپرهیزد

کی پراکندگی ز دل خیزد؟

شرک، در چشم سالکان سعید

دیدن ذرّه هست با خورشید

ترک شرکی که عین ایمان است

از نظر ارتفاع اعیان است

فکر، سرمایهٔ لقا باشد

ذکر، نسیان ما سوا باشد