وعده ی برگشتن زودت نه دیر

کرد دلم را بجدایی دلیر

عقل را از جنون بنه زنجیر

که نماید کفایت از تدبیر

باری ای عشق چون خراب توئیم

چشم داریم هم زتو تعمیر

پس رضا ده دلا بحکم قضا

[...]

دیده باشی ز کودکان صغیر

شود این یک وزیر و آن یک سفیر

زانچه پیش است نیست عشر عشیر

عمر دنیا ز خواب کمتر گیر

ای دل ما به طرّهٔ تو اسیر

پای جانها نهاده در زنجیر

نشود دل ز یاد رویت دور

نشود جان ز مهر مویت سیر

تا صف محشرت بدیدن زود

[...]

قصد شبگیر کن که بی شبگیر

نیست این راه انقطاع پذیر

ای که گویی که دل ازو برگیر

گر توانی تو چشم ازو بردار

کز چه سان است آن صفات ضمیر

سیرکن زین قلیل سویِ کثیر

باش کم خوار تا بمانی دیر

که اجل گرسنه است قوتش شیر

زر نداری ترا چه گوید میر

خر نداری چه ترسی از خر گیر

با دم سرد و چشمِ گریان پیر

گفت هَذَا لِمَنْیَمُوْتُ کَثِیر

زنده از توست شخص عالم پیر

گر نمانی تو می‌نماند دیر

ازدرِ او متاز بر درِ غیر

جز رخ او مبین به مسجد و دیر

نفس امارهٔ تو دشمن توست

دشمن خویش را مخواه دلیر

خصم چون شد‌ گرسنه گیرد خشم

لاجرم حمله آورد چون شیر

دشمن خویش را گرسنه مدار

[...]

اهل بیت عزیز اوست اسیر

در کف شامیان شوم و شریر

شت جی افرام در دساتیرش

از بروج این چنین کند تعبیر

بره و گاو باد و پیکردان

گات و کام است و نیز «دام سریر»

باز «خرچنگ » و «شیر» و «خوشه » بود

[...]

بیسبب مات و بی اراده به سیر

آلت پیشرفت مقصد غیر

تا بدانی چگونه روبه پیر

کرد او را به دام حیله اسیر

«سان دوزه » ز آن «کاستاریکا» گیر

از «برازیل » «یوژانر» پذیر

از اناث و ذکور و خرد و کبیر

فرض باشد بهر تنی ده سیر