آن یکی آهکش کند غربال

وان دگر خاکش آورد به جوال

دگرین روز هم بدین منوال

شد به نزدیک آن بدیع جمال

بنده را از مقام عز و جلال

حبس کردند در جوار مبال

وان که را هست احمد ابدال

چه تفاخر به اشرف محتال

تا قلم هست درکف جهال

نشود کم ز دهر جنگ و جدال

خواستم رخصتی که در این حال

بروم شب به نزد اهل و عیال

خود گرفتم که مال باشد و حال

چه کنم با گروه اهل و عیال

در صفاهان ز فرط رنج و ملال

همه از یاد من برفت امسال

از دو سو بسته شد طریق مجال

راه باغ ز رشک و طاق کمال

سال پارینه هم در اول سال

قرض من بود شش هزار ربال

شرط چارم‌، شجاعتی به کمال

که نگردد به هر بلیه ز حال

در درازای ده دوازده سال

گنج‌ها آکنید از زر و مال

اهل کشور به مدت دو سه بال

می‌روند آن‌چنان به راه ضلال

خوک نادان به عادت جهال

شده سرخوش به نغمهٔ قوال

مردمانی که قرب نهصد سال

باشد احوالشان بدین منوال

میر نظمیه را هم اندر حال

دیدم وکردم از نیاز سوال

گفت کم گوی از حرام و حلال

کار جانست‌، نیست فرصت قال

گرچه اینجا هم از طریق مثال

یادم آمد شراب پارین سال