برترین پایه مرد را عقل است

بهترین مایه مرد را تقوی است

نقش هستیم چون برآمد راست

احمد احمد زبند بندم خاست

یکی از فضل او غدیرخم است

دیگری اِنّما وَلیّکُمْاست

آن دلی را که شوق آزادی است

بندگی خسروی الم شادیست

آن هویت که مبدء اشیاست

بی کم و کاست بینی از چپ و راست

ای که از عشق و عقل می‌لافی

هست نیمی دروع و نیمی راست

عقل داری ولی نداری عشق

زان وجودت اسیر خوف و رجاست

عشق را با امید و بیم چکار

[...]

تیغ و مسبار و میل و نشتر خواست

عرض و طولش بدید از چپ و راست

مسلک من طریق بیطرفی است

بر همه آشکار و بر تو خفیست

هر سحرگه ز خواب بر می خواست

بخت دادی نویدش از چپ و راست

صوت پنهان و کام ناپیداست

کس نداند دهان من بکجاست

کلک را ناله از تهی مغزی است

قلم سرمه را صریری نیست

تا شدم خویگر به رفتن راست

چرخ کجرو به کشتنم برخاست

راست نتوان سوی بلندی رفت

راستی مانع ترقی ماست

کوهرو بین که پشت خم دارد

[...]

مفلسی‌ مردن‌ است‌ بی کم و کاست

هرکه مفلس‌ شد از جهان‌ برخاست

فوق‌ و تحتی گمان مبر کاینجاست

فوق‌وتحت‌اصطلاح‌ماوشماست

محفل و مجلسی اگر باقی است

هست در این محل و الا نیست

گر ترا حشر ساس‌ و کیک‌ هواست

شو بدانجا که شهرشان آنجاست

دوزخی را که گفته‌اند آنجاست

خاصه‌ زین‌پس که‌ موسم گرماست

با زبان‌ فصیح و منطق راست

ساختمشان چنان که‌ دل‌ می‌خواست

سخنی کز دل سخنور خاست

در دل مستمع نشیند راست

گفتم آن قوم راکه این نه رواست

مردن و زیستن به‌دست خداست