در حدی ث قدس حق فرموده است

سر پنهان را عیان بنموده است

گفت لو لم تذنبوا یعنی شما

گر نمی کردید این جرم و خطا

من شما را بر دمی سوی عدم

[...]

طاعتی که عجب آورد یا غرور

معصیت کو چون کند از یار دور

گفت پیغمبر که لولم تذنبوا

بر شما بودی مرا خوف دو تو

زانکه باشد در گنه عجز و نیاز

[...]

عشق چه بود قطره دریا ساختن

از دو عالم با خدا پرداختن

عشق آن باشد که باطل حق شود

قید را بگذار د و مطلق شود

عشق از هستی خود وارستن است

[...]

گفت روزی شاه محمود و ایاز

خوش بهم بودند با ناز و نیاز

با ایاز خاص شاه پر نیاز

گفت ای جان و دل را برگ و ساز

سالها شد تا ز عشقت زنده ام

[...]

پادشاهی بود بس صاحب جمال

در ملاحت کس ندید او را مثال

گلخنی شد عاشق آن پادشا

ز اقتضای یفعل اللّه ما یشا

چون به دام عشق او پابست شد

[...]

حق همی گوید گناهان همه

من ب بخشم از کمال مرحمه

لیک اگر گیرند معشوق دگر

من ن بخشم زانکه هستم دادگر

زانکه بدتر از همه کفرو گناه

[...]

از امام عصر و شیخ تابعین

پیشوای جمله ارباب یقین

پیر بصره آن که نامش بد حسن

باز پرسیدند بر وجه حسن

بهترین وقت تو کی بوده است

[...]

گفت درویشی که روزی از قضا

می شدم اندر بیابان با رضا

در میان آن بیابان مهیب

ناگهان دیدم یکی شخص غریب

بر زمین استاده او بر هر دو پا

[...]

محو وصحو و فرق و جمع و جمع جمع

چونکه دانستی شدی تو شمع جمع

محو چه بود خویشتن کردن فنا

صحو چه بود یا ف تن از حق بقا

از من و مایی بکلی شو فنا

[...]

آن یکی از پیر بسطامی سئوال

کرد ره چونست سوی ذوالجلال

نیک بشنو تا چه گفت آن مقتدا

در گذر از خود رسیدی با خدا

گفت تو بر خیز ای سائل ز راه

[...]

چونکه درد عشق دامانم گرفت

شحنۀ عقلش گریبانم گرفت

شعله زن شد آتش عشقش چنان

کز نفس ش د سوخته کون و مکان

ز آتش سودای او می سوختم

[...]

آن یکی شخصی به ناگه گنج یافت

از نشاط و شوق هر سو می‌شتافت

هر که را یک دم مصاحب می‌شدی

یا کسی پیشش به کاری آمدی

او همی گفتی که بی رنج و به رنج

[...]

شاه ملک دین و اقلیم یقین

عارف اسرار رب العالمین

آنکه مفتاح علوم انبیاست

پیشوای جمله ارباب صفاست

آن براهیمی که ابن ادهم است

[...]

بحر بی پایان عرفان بایزید

آنکه چشم دهر مثل او ندید

گفت چون از بایزیدی من برون

آمدم دیگر ندیدم چند و چون

چون نظر کردم به چشمم بیشکی

[...]

وصف انسان دان که صدق است و صفا

باطن صافی ز کبر و از ریا

خاطر پاک و دل پاکیزه تر

سر خالی از خیال سیم و زر

جان و دل با یاد جانان داشتن

[...]

گفت چون سلطان ملک معنوی

ابن ادهم مقتدای متقی

ترک ملک بلخ و جاه و سلطنت

کرد و روی آورد سوی معرفت

مدتی در کوه نیشابور بود

[...]

یک جوانی دلربایی ماهرو

مشت می زد سخت بر روی دو تو

هر زمان می زد طپانچه بر رخش

دم نمی زد پیر اندر پاسخش

منع کردندش بسی سودی نداشت

[...]

پیر بغدادی جنید نامدار

آن انیس حضرت پرودگار

آنکه در فضل و کمال معنوی

بی نظیری بود گر واقف شوی

گفت سی سالست تا گوید سخن

[...]

عیسی مریم که روح اللّه بود

وز همه اسرار حق آگاه بود

گفت با امت بگویید ای گروه

علم در دریاست یا در دشت و کوه

یا ز بالای فلک یا زیر خاک

[...]

زاهدی بودست در ایام پیش

از خلایق در صلاح و زهد بیش

بهر ح ق از خلق گشته منقطع

روز و شب حکم خدا را متبع

جز به یادش بر نیاوردی نفس

[...]