از برون شهر آن شیرین فسون

تا نشد فارغ نیامد خود درون

ور ندیدش نه از برون نه از اندرون

از حکایت گیر معنی ای زبون

در میان شیر و گاو آن دمنه چون

شد رسول و خواند بر هر دو فسون

همچنانک آن جنین را طمع خون

کان غذای اوست در اوطان دون

چه خیالست این که این چرخ نگون

از نهیب این خیالی شد کنون

جمله اجزا در تحرک در سکون

ناطقان که انا الیه راجعون

ماهیان افتند از دریا برون

دام گیرد مرغ پران را زبون

گفت حق که بندگان جفت عون

بر زمین آهسته می‌رانند و هون

عقل جزوی گاه چیره گه نگون

عقل کلی آمن از ریب المنون

مرغ یک‌پر زود افتد سرنگون

باز بر پرد دو گامی یا فزون

چون ترا رحمی نباشد در درون

پس چه اومیدست‌مان از تو کنون

سیر جسمانه رها کرد او کنون

می‌رود بی‌چون نهان در شکل چون

گفته هر برگ و شکوفه آن غصون

دم بدم یا لیت قوم یعلمون

گفت هر یک من نکردستم کنون

این دعا نه از برون نه از درون

چونک داود نبی آمد برون

گفت هین چونست این احوال چون

ورنه آن ظالم که نفس است از درون

خصم هر مظلوم باشد از جنون

گر بدی جان زنده بی پرتو کنون

هیچ گفتی کافران را میتون

گر تو صاحب گاو را خواهی زبون

چون خران سیخش کن آن سو ای حرون

از پی این عاقلان ذو فنون

گفت ایزد در نبی لا یعلمون

گفت ای سنقر چرا نایی برون

گفت می‌نگذاردم این ذو فنون