|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به برخی باورهای غلط اشاره میکند و بیان میکند که برخی افراد این داستان را به عنوان دروغ و خطا میدانند. او به مریم اشاره میکند که در زمان زایمانش از دیگران دور بوده و در حریم خود بوده است. پس از تولد، او نوزاد را به نزد قوم خود برده و در اینجا اشاره به مادر یحیی دارد که او هم نوزاد را مشاهده کرده و در مورد این ماجرا سخن میگوید. به طور کلی، شاعر میخواهد بگوید که حقایق درون این داستان، بر خلاف باورهای نادرست عموم است.
هوش مصنوعی: نااهلان میگویند که این داستان را کنار بگذار، چرا که آن را دروغ و نادرست میدانند.
هوش مصنوعی: چون مریم در زمان زایمان خود بود، از بیگانگان دور و حتی از نزدیکان نیز جدا بود.
هوش مصنوعی: تا زمانی که درونم از عشق آن شیرین خالی نشده، به قید و بندهای بیرونی رها نمیشوم.
هوش مصنوعی: زمانی که او به دنیا آمد، آن را از کنار گرفت و به پیش اجدادش برد.
هوش مصنوعی: مادر یحیی کجا او را دیده که بتواند این حرف را در مورد ماجرا بگوید؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.