اول معنیم آمد حبّ شاه

آخر معنیم اسرار اله

وی عجب هر روز از خوف اله

کمتر از مرغی شود در پیشگاه

هر کسی خاصیتی یافت از اله

بود این خاصیت برخ سیاه

گفت اگر اینجا نبودم ای اله

تو نبودی نیز هم این جایگاه

پیر گفتش لوح محفوظ اله

عالم علمست و نقش پیشگاه

گفت یک روزی سلیمان کای اله

بهر من ابلیس را آور براه

چون بشب نقدست خورشید اله

آن چنان خورشید دیدن نیست راه

بر دلم چیزی درآمد از اله

گفت صد گرده مپز یک گرده خواه

گفت دیدی بر چپ عرش اله

وادی منکر بیابانی سیاه

چون دوحاجت امرت آمد از اله

غیر دنیا هرچه میخواهی بخواه

جمله گفتندی خدا بدهد ترا

پس بده گر میدهی ای پادشاه

پس سلامش کرد و گفت ای پیر راه

حاجتی دارم بدرگاه اله

گفت ای هر دم به لونی آمده

عاشقان از تو شده در دمدمه

گر ز تو فتوی بخواهند هم بده

منّتی هم این زمان بر من بنه

در جوار خود عدو را ره مده

از برای آنکه دشمن دور به

بندگان را نیست ناصر جز اله

یاری از حق خواه و از غیرش مخواه

باطلی را ای پسر گردن منه

نقد مردان را بهر کودن مده

هست دنیا بر مثال جیفهٔ

بگذر از وی گر تو خو مردانهٔ

کوکبان سرگشته و خورشید و ماه

جمله حیران گشته بر صنع اله

شاهباز جان بدست شاه ده

بعد از آن رو در سوی درگاه نه