عقل دیگر بخشش یزدان بوَد

چشمهٔ آن در میان جان بوَد

این فروعست و اصولش آن بود

که ترفع شرکت یزدان بود

پس وصال این فراق آن بود

صحت این تن سقام جان بود

هر کسی کو حاسد کیهان بود

آن حسد خود مرگ جاویدان بود

کین تانی پرتو رحمان بود

وان شتاب از هزهٔ شیطان بود

فعل و قول آن بول رنجوران بود

که طبیب جسم را برهان بود

می‌گریزم تا رگم جنبان بود

کی فرار از خویشتن آسان بود

گویی آن دل زین جهان پنهان بود

زانک ظلمت با ضیا ضدان بود

جو که آبش هست جو خود آن بود

آدمی آنست کاو را جان بوَد

آنک کف را دید سر گویان بود

وانک دریا دید او حیران بود

معنی جف القلم کی آن بود

که جفاها با وفا یکسان بود

رب بر مربوب کی لرزان بود

کی انا دان بند جسم و جان بود

فهم تو چون بادهٔ شیطان بود

کی ترا وهم می رحمان بود

یا در آن لوتی که آن سوزان بود

یا بر آن پل کز خلل ویران بود