عاشقان را جسم و جان در کار نیست

جسم و جانشان جز برای یار نیست

گندها پیدا ولی مردار نیست

هر رگ او پر ز زهرمار نیست

عشق را با رسم و عادت کار نیست

بستهٔ این عالم پندار نیست

ورنه شه را با سببها کار نیست

بی سبب کاری به او دشوار نیست

سوزد و سازد کسی را کار نیست

هیچکس را زَهرهٔ گفتار نیست

عشق خود آلودهٔ اقذار نیست

با حقیقت یا مجازش کار نیست

جامه‌اش سوزد بگوید نار نیست

جامه‌اش دوزد بگوید تار نیست

هرکه از هستی خود بیزار نیست

از وصال یار برخوردار نیست

گفت کاری سخت تر زین کار نیست

که به قربانگاه عشقم بار نیست

ایندرین صحرا جز او دیار نیست

صعوه را بر قاف عنقا بار نیست

ذات بی چون در خور دیدار نیست

واندر آن فرگاه کس را بار نیست

من چه گویم که زبان را بار نیست

داستانم در خور گفتار نیست

بیدلی‌ را کش‌ به‌ محنت‌ یار نیست‌

محرم رازی به‌ از دیوار نیست‌

گر تو را ذوقِ فنا در کار نیست‌

حاجتت‌ بر زبدة الاسرار نیست‌

مر تعیّن‌ را در اینجا بار نیست‌

غیر یار اندر سرا دیّار نیست‌

در نظر دیوانه‌ را جز یار نیست‌

با حضور و با حصولش‌ کار نیست‌

تا که گوید غیر من دلدار نیست

هیچ اندر جلوه ام تکرار نیست

آنکه غیر از عشقِ یارش کار نیست

شربتی شیرین تر از دیدار نیست

داند الاّ حق، کس او را یار نیست

در دو عالم حافظ و مختار نیست

خود فکندن یا گرفتن کار نیست

تا دویی باقی است سویش بار نیست