عاشقان را جسم و جان در کار نیست

جسم و جانشان جز برای یار نیست

گندها پیدا ولی مردار نیست

هر رگ او پر ز زهرمار نیست

عشق را با رسم و عادت کار نیست

بسته ی این عالم پندار نیست

ورنه شه را با سببها کار نیست

بی سبب کاری به او دشوار نیست

سوزد و سازد کسی را کار نیست

هیچکس را زهره ی گفتار نیست

عشق خود آلوده ی اقذار نیست

با حقیقت یا مجازش کار نیست

جامه‌اش سوزد بگوید نار نیست

جامه‌اش دوزد بگوید تار نیست

هرکه از هستی خود بیزار نیست

از وصال یار برخوردار نیست

گفت کاری سخت تر زین کار نیست

که به قربانگاه عشقم بار نیست

ایندرین صحرا جز او دیار نیست

صعوه را بر قاف عنقا بار نیست

ذات بی چون در خور دیدار نیست

واندر آن فرگاه کس را بار نیست

من چه گویم که زبان را بار نیست

داستانم در خور گفتار نیست

بیدلی‌ را کش‌ به‌ محنت‌ یار نیست‌

محرم رازی به‌ از دیوار نیست‌

گر تو را ذوقِ فنا در کار نیست‌

حاجتت‌ بر زبدة الاسرار نیست‌

مر تعیّن‌ را در اینجا بار نیست‌

غیر یار اندر سرا دیّار نیست‌

در نظر دیوانه‌ را جز یار نیست‌

با حضور و با حصولش‌ کار نیست‌

ای که از هستی ترا آثار نیست

عاقل از هستیت در انکار نیست

حسن او را با صداقت کار نیست

در یمش جز گوهر تف دار نیست

فطرتش زحمت کش تکرار نیست

جاده ی او حلقه ی پرگار نیست

عبد مسلم کمتر از احرار نیست

خون شه رنگین تر از معمار نیست