هر که چون ما غرقهٔ دریا بود

واقف اسرار ذوق ما بود

در دو عالم هر که آن یک را شناخت

عارف یکتای بی همتا بود

مجلس عشقست و ما مست و خراب

[...]

هرکه را ذوقش به سوی ما بود

همچو ما غرقه درین دریا بود

موج دریائیم و دریا عین ما

عین ما بر ما حجاب ما بود

چشم عالم روشن است از نور او

[...]

روح اعظم ذرهٔ بیضا بود

صورت و معنای جد ما بود

بنده خوانندش ولیکن سید است

موج گویندش ولی دریا بود

نکته ای از موج دریا گفته ایم

[...]

کون جامع جامع اسما بود

عین اول عین جد ما بود

گوهر درّ یتیم از ما بجو

زان که عین ما ازین دریا بود

گوهر دُر یتیم از ما بجو

زان که عین ما از این دریا بود

کون جامع جملهٔ اسما بود

عین عین عین جد ما بود

رویت عینی به عین ما بود

عین ما گه موج و گه دریا بود

ملک میخانه سبیل ما بود

آید اینجا هر که او ما را بود

عین ما بر ما اگر پیدا بود

هرچه ما بینیم عین ما بود

اسم و رسم ما حجاب ما بود

صورت ما قطره و دریا بود

صورت او معنی اشیا بود

معنیش سردفتر اسما بود

عقل اول درهٔ بیضا بود

صورت و معنی ز جد ما بود

نفس کل یاقوتهٔ حمرا بود

این کسی داند که او از ما بود

با عطارد ماه خوش سیما بود

نیست پنهان این سخن پیدا بود

ملک میخانه سبیل ما بود

آید اینجا هر که او ز اینجا بود

بس لطیف و روشن و زیبا بود

روح قدسی را درو مأوا بود

بازگشت جمله در دریا بود

گر به جویش چند روزی جا بود

هر ک ه او را دیدۀ بینا بود

هر چه بیند ، حق در او پیدا بود

روز آخر شد سبق فردا بود

راز ما را روز کی گنجا بود؟

نامه‌ام را عالم ار پهنا بود

شرح هجران را کجا گنجا بود

خانهٔ جسمانیانش جا بُوَد

همنشین با زشت و با زیبا بُوَد