هرکه را ذوقش به سوی ما بود
همچو ما غرقه درین دریا بود
موج دریائیم و دریا عین ما
عین ما بر ما حجاب ما بود
چشم عالم روشن است از نور او
دیده ای بیند که او بینا بود
کنت کنزاً گنج اسمای وی است
مخزن آن جملهٔ اشیا بود
هرچه بینی مظهر اسمای اوست
کون جامع جامع اسما بود
جام و می با همدگر باشد مدام
این چنین بوده است و باشد تا بود
نعمت الله در همه عالم یکی است
سیدم یکتای بی همتا بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان ارتباط انسان با خدا و حقیقت وجود میپردازد. شاعر میگوید هر کسی که به سوی ما (یا معرفت الهی) کشش داشته باشد، مانند ما در دریای عشق و حقیقت غرق میشود. او بر این باور است که انسان و خدا در یک وحدت هستند و خداوند نور و بینایی جهان است. همچنین اشاره میکند که تمام اشیاء در واقع مظهر نامهای خداوند هستند و در حقیقت، همه چیز به یک منبع واحد برمیگردد. در نهایت، شاعر به یکتایی و بیهمتایی خداوند اشاره میکند که نعمت او در جهان یکپارچه است.
هوش مصنوعی: هر کسی که علاقه و اشتیاقش به سمت ما باشد، مانند ما در این دریا غرق میشود.
هوش مصنوعی: ما مانند امواج دریا هستیم و خود دریا نمایانگر وجود ماست، اما در عین حال، دریا همچون حجابی بر ماست.
هوش مصنوعی: چشمهای دنیا به نور او روشن است و دیدههایی که او را میبینند، خود او بینا و آگاه است.
هوش مصنوعی: در اینجا میگوید که تو یک گنجینهای هستی که نامهای خدا در آن نهفته است و این گنجینه محل نگهداری تمام چیزهاست.
هوش مصنوعی: هر چیزی که مینگری، تجلی و نمایشی از نامهای اوست. موجود کامل، تجسم همه اسمها است.
هوش مصنوعی: جام و می همیشه در کنار هم هستند و این وضعیت از دیرباز وجود داشته و تا زمانی که این چیزها وجود دارند، ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: در کل دنیا تنها یک نعمت الهی وجود دارد و آن سید ماست که بینظیر و یکتا است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر که سرگردان این سودا بود
از دو عالم تا ابد یکتا بود
هر که نادیده در اینجا دم زند
چو حدیث مرد نابینا بود
کی تواند بود مرد راهبر
[...]
من چو لب گویم، لبِ دریا بود
من چو لا گویم مراد الّا بود
چون منی را حد این سودا بود
لاف این حضرت زدن یارا بود
کون جامع جامع اسما بود
مظهر او مجمع اشیاء بود
آفتابی تافته بر آینه
نور او زان نور مه سیما بود
در ازل رندی که با ما باده خورد
[...]
بس لطیف و روشن و زیبا بود
روح قدسی را درو مأوا بود
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.