ز آتشین رخ آتشم تا کی به خرمن می زنی

خرمنم را سوختی تا چند دامن می زنی

پادشاه کشور حسنی برای نظم وملک

زلف را تا سرکشی کرده است گردن می زنی

دل دهانت را دلیل نقطه موهوم گفت

[...]

بت پرستی می کنم جا در کلیسا گر کنی

کعبه خواهد شد کلیسا منزل آنجا گر کنی

از رخ زیبا ید بیضای موسی باشدت

نی عجب از لب هم اعجزا مسیحا گر کنی

زاهد از روز قیامت کی دیگر گوید سخن

[...]

من به پیش خویش می پنداشتم یارم توئی

آزمایش کردمت یارم نیی بارم توئی

کرده ای روز مرا صد باره از شب تیره تر

خود غلط می گفتمت شمع شب تارم توئی

هر چه می خواهی به آزار دل من سعی کن

[...]

دوش طبع من ملال از بس ز هجر یار داشت

با دل من تاسحرگه گفتگو بسیار داشت

گفتم ای دل در کجائی هرزه گردی تا به کی

کی دلی غیر از تو هرگز صاحبش را خوار داشت

این بلند اقبال من سوزد که در دور زمان

[...]

ای سیه زلف نگار از بس پریشان بینمت

همچو خود سرگشته بر رخسار جانان بینمت

با وفائی چون ز مرگ من ترا هست آگهی

ز آن سیه پوشیده ای زآنرو پریشان بینمت

روی گندم گون یار من بود باغ بهشت

[...]

روز وشب پیدا ز چهر و طره دلدار شد

آن یک از بس گشت روشن این یک از بس تار شد

بود یوسف دلبر مارا غلام از جان ودل

خواست چون بفروشدش ناچار در بازار شد

قوت جانها چهر او درقحط شدنبودعجب

[...]

باز شد از فر فرودین جهان چون روی یار

باز ایام خزان بگذشت وآمد نوبهار

هم چمن از سبزه وه وه گشت همچون خط دوست

هم دمن از لاله به به گشت همچون خد یار

یک طرف کوکوزنان بر سرو خوش الحان تذرو

[...]

سال پارم بود یاری ماهروی ومهربان

دشمن دین آفت دل شور تن آشوب جان

با لب ومژگان وچشم وزلف وروی وقد او

دل مرا آسوده بود از سیر باغ وبوستان

پهن تر روش از سپر پر چین ترش زلف ازکمند

[...]

بار الها صاحب دیوان کند تا کی ستم

تا به کی از ظلم اوباشیم در رنج و سقم

حلم خود را رفع کن زو ای خداوند حلیم

رحم خود را قطع کن زو ای رحیم پرکرم

علتی افکن به جسمش تا بنالد صبح وشام

[...]

ای پریشان زلف تو طومار جمع ملک چین

جمع چین راهیچ مستوفی نبسته است این چنین

جمع چین هم گر به بسیاری چین زلف توست

پس بود خاقان چین شاهنشه روی زمین

ناصر الدین شه از این معنی اگر آگه شود

[...]

از چه رو ای زلف پرچین وشکن گردیده ای

پای تا سر چین چو پیشانی من گردیده ای

دل کمندرستم وسام نریمان خواندت

بسکه پرپیچ وخم وچین وشکن گردیده ای

با وجوداینکه اندر بنددلداری اسیر

[...]

یا رب از ظلم مشیرالملک خواری تا به کی

از تعدی های او افغان و زاری تا به کی

روز رفت و هفته رفت و ماه رفت و سال رفت

صبر تاکی تاب تا کی بردباری تا به کی

کافری باشد اگر گویم که مأیوسم ولی

[...]

ز اقربا ومالها ای دل مشو شادان که هست

اقربایت عقربان ومالهایت مارها

کاسه ات تا پر می است وکیسه ات تا پر ز زر

چون به گرد شهد موران هست گردت یارها

لیکن آن گردد تهی چون ازمی این خالی ز زر

[...]

تا نبینم تا به من ثابت نگردد چیزها

با کسم ز اقرار و وزانکار صلح وجنگ نیست

کرد رنگ لاجوردی فلک مورا سفید

پس چه میگویند بالای سیاهی رنگ نیست

تا بهدست دوست دادم اختیار خویش ار

دل مراغمگین نه از هجر است ونه از وصل شاد

اومگر دور است از من تا شوم غمگین زهجر

من مگر هستم جدا زو تا کنم از وصل یاد

هر چه بینم نقش روی دوست می بینم در اوست

[...]

آنکه منکر گشت در حق علی منگر بدو

منکر ومنگر چو در تجنیس تام افتاده اند

فاش تر گویم که تا دانی نگه کن درعدد

با عمر بنگر که منکر هم مقام افتاده اند