هر پدر چون مهر تاج سروری زد بر زمین

هم برادر همچو آتش گشت خاکستر نشین

شیرهٔ جان در تن همشیره‌ها شد زهر ناب

کز شراب مرگ شد تلخ آن لب چون انگبین

آتش افتد در جهان کز خامه آرد بر زبان

[...]

السلام ای عالم اسرار رب‌العالمین

وارث علم پیمبر فارس میدان دین

السلام ای بارگاهت خلق‌را دارالسلام

آستان رویت بطرف آستین روح‌الامین

السلام ای پیکر زایر نوازت زیر خاک

[...]

آفتاب بی‌زوال آسمان داد و دین

نور بخش هفتمین اختر امام هشتمین

آن که سایند از برای رخصت طوف درش

سروران بر خاک پای حاجیان اوجبین

آن که بوسند از شرف تا دامن آخر زمان

[...]

داوری پیش تو می‌آرند زیشان اهل دین

یاوری کن مؤمنان رایا امیرالمؤمنین

زلف پیش پای او بر خاک می‌ساید جبین

همچو هندویی که پیش بت نهد سر بر زمین

زین خطایش بر سر بازار باید کند پوست

گر کند دعوی به زلفت نافهٔ آهوی چین

ای شب خورشید پوشت سنبل باغ بهشت

[...]

حبذا چتر واتاقی کاندر او نقاش چین

حیرت افزاید به حیرت ، آفرین بر آفرین

کرده با نقش جدارش معجز عیسی قران

بوده با صورت نگارش معجز مانی قرین

نغمه سازان نشاطش سال و مه مجلس طراز

[...]

تا زمین شد مولد و مأوای خیرالمرسلین

صد شرف در منزلت بر آسمان دارد زمین

این جهان در علم او شاخ گیا در بوستان

وین فلک با فضل او بال مگس در انگبین

طور صد موسی برانگیزد ز خاک آستان

[...]

چشمه‌ساری کرده جاری در قهستان دماغ

فیض ابداع خرد کردش لقب سحر آفرین

چشمه‌ساری لای آن گلگونه رخسار مهر

صاف آن آب حیات و درد آن در ثمین

چشمه‌ساری کرده از موج هنر مشاطه‌وار

[...]

ای جهان جاه را جاهت سپهر راستین

خاک قدرت دیده اقبال را مسندنشین

التفات عدل را در سینه باد نوبهار

احتساب ظلم را در دیده میل آتشین

بحر و کان بستند نذر دست همت موکبش

[...]

مسند آرای خراسان خان عالی‌شان حسین

ای پرستاریت بر افلاک و انجم فرض عین

باد نوروز آمد و آورد بوی یاسمین

بهر رقص آمد برون دست چنار از آستین

نرگس مخمور در صحن چمن زین خرمی

کوفت چندان تا که تا زانو فروشد در زمین

سوسن آزاده را گل دوش می گفت آفتاب

[...]

مجلس رقص است، بر تمکین بیفشان آستین

دست بالا کن، گلی از عالم بالا بچین

می توان رفت از فلک بیرون به دست افشاندنی

در نگین دان تا به کی باشی حصاری چون نگین؟

می شود از پایکوبی قطع راه دور عشق

[...]

ای سواد عنبرین فامت سویدای زمین

مغز خاک از نهکت مشکین لباست خوشه چین

موجه ای از ریگ صحرایت صراط المستقیم

رشته ای از تار و پود جامه ات حبل المتین

غنچه پژمرده ای از لاله زارت شمع طور

[...]

زهر سرما را به شیر پرتو از جرم زمین

کرد بیرون اندک اندک آفتاب مهربان

در کشیدن ریشه سنبل برآید از زمین

دام را در خاک اگر سازند صیادان نهان

از حضور شه درین آیینه زار دلنشین

یوسفستانی مصور می شود در هر زمان

نیست عکس باغ در حوضش که فردوس برین

در عرق گردیده است از شرم این منزل نهان

السّلام ای گوهرت دریای عدل و داد و دین

ذات پاکت نسخة اوصاف ربّ‌العالمین

السّلام ای در شرف بر رفته تا جائی که هست

جلوه‌گاه نقش پایت دوش خیرالمرسلین

السّلام ای آنکه باشد تا قیامت عقل را

[...]

بر در دولتسرایت هر که می‌ساید جبین

تا قیامت جبهه‌اش دیگر نبیند روی چین

نیست در اقلیم هستی ای دل محنت قرین

آن قدر شادی که کس خندد بوضع آن و این

چون رحم دان تنگنای دهر پر آشوب را

روز و شب میبایدت خون خورد در وی چون جنین

هان نباشد ذره یی مهر و وفا در زیر چرخ

[...]